라틴어 문장 검색

praedicat melleas sanctas et floridas, quae procedunt de temperata communione, blanditias;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Fonteio salutem 2:1)
Blanditia, non imperio, fit dulcis Venus.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 056)
Obiurgationi semper blanditiae aliquid admisce.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 465)
Virtute quod non possis, blanditia auferas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 793)
Iam veniet tenebris Mors adoperta caput, Iam subrepet iners aetas, nec amare decebit, Dicere nec cano blanditias capite.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 135)
Vidi ego, qui iuvenum miseros lusisset amores, Post Veneris vinclis subdere colla senem Et sibi blanditias tremula conponere voce Et manibus canas fingere velle comas, Stare nec ante fores puduit caraeve puellae Ancillam medio detinuisse foro.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 245)
"Blanditiis volt esse locum Venus ipsa:"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 443)
Blanditiasne meas aliis tu vendere es ausus?
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 945)
accedebant blanditiae virorum factum purgantium cupiditate atque amore, quae maxime ad muliebre ingenium efficaces preces sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 109:1)
sed silentium triste ac tacita maestitia ita defixit omnium animos ut prae metu quid relinquerent, quid secum ferrent deficiente consilio rogitantesque alii alios nunc in liminibus starent, nunc errabundi domos suas ultimum illud visuri pervagarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 309:1)
movet cum patris maestitia, tum Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum auctorque quod viros, quod Romanos deceret, arma capiendi adversus hostilia ausos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 609:2)
sed multo maius morti decus publica fuit maestitia, eo ante omnia insignis quia matronae annum ut parentem eum luxerunt, quod tam acer ultor violatae pudicitiae fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 68:2)
dein familiarium quidam qui insignem maestitia inter ceteras cognoverat Veturiam inter nurum nepotesque stantem, nisi me frustrantur, inquit, oculi, mater tibi coniunxque et liberi adsunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 431:1)
sepultus ingenti militum maestitia, pessima decemvirorum in volgus fama est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 464:2)
quod ubi Romam est nuntiatum, maestitiam omnibus, senatui curam metumque iniecit, ne tum vero sustineri nec in urbe seditio nec in castris posset et tribuni plebis velut ab se victae rei publicae insultarent, cum repente quibus census equester erat, equi publici non erant adsignati, concilio inter sese habito senatum adeunt factaque dicendi potestate equis se suis stipendia facturos promittunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 79:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION