라틴어 문장 검색

Licet meminerim me audisse ex relatione cujusdam fide digni, quod ipse in curandis oculorum suorum cataractis (erat autem cura talis, ut immitteretur festuca quaedam parva argentea intra primam oculi tunicam, quae pelliculam illam cataractae removeret et truderet in angulum oculi) clarissime vidisset festucam illam supra ipsam pupillam moventem.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 421:5)
Quin et res prosperae ad veteris Testamenti benedictiones, adversae ad Novi beatitudines pertinent, quae et reipsa maiores sunt et clariorem divini favoris revelationem exhibent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, V. DE REBUS ADVERSIS 1:9)
Imo et illa schola quae praecipue accusatur atheismi, si quis vere rem introspiciat, religionem demonstrat clarissime, nempe schola Leucippi, Democriti, et Epicuri.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:7)
Cuius clarissima cernimus exempla in janizariis et praetorianis.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 13:3)
In aliis quibuscunque consuetudinis potentia clare elucescit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVII. [ = English XXXIX] DE CONSUETUDINE ET EDUCATIONE 1:9)
Ex rabbinis quispiam super textum illum (iuvenes vestri videbunt visiones, et senes vestri somniabunt somnia) sic infert, quod iuvenes propiore ad se aditu Deus dignatur quam senes, quia visio revelatio clarior et manifestior est quam somnium.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XL. [ = English XLII] DE IUVENTUTE ET SENECTUTE 1:31)
Pulcher es et gnarus, menbris et origine clarus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:11)
Sic fore fallaces mulieres sicque sagaces Sit cunctis clarum tot iniquis artibus harum, Nec pro communi uicio te crede uel uni, Certa fides oris dum nullis sit uel amoris!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:32)
Clara tenebris iustusque tulit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 35:1)
Lumine claro
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 21:1)
Et claris auidos ornet honoribus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 11:1)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Atqui haec effundendo magis quam coaceruando melius nitent, si quidem auaritia semper odiosos, claros largitas facit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:6)
Sed quam multos clarissimos suis temporibus uiros scriptorum inops deleuit obliuio!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:1)
Et magna titulis fulgeat claris domus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION