도구

도구

라틴어 문장 검색

Servum tu quemquam vocas, libidinis et gulae servus et adulterae, immo adulterarum commune mancipium ?
(세네카, 행복론, Liber III 121:2)
mei mancipii res est, mihi servatur ;
(세네카, 행복론, Liber V 110:6)
Potest eripi domus et pecunia et mancipium et quidquid est, in quo haesit beneficii nomen ;
(세네카, 행복론, Liber VI 6:3)
Itaque dare regi et domum et mancipium et pecuniam possumus nec donare illi de suo dicimur ;
(세네카, 행복론, Liber VII 22:3)
Si pro magno petet munere artifices scenae et scorta et quae feritatem eius emolliant, libens offeram.
(세네카, 행복론, Liber VII 108:1)
At idem postea Alexandrina perfidia deceptus ultimo mancipio transfodiendum se praebuit, tum demum intellecta inani iactatione cognominis sui.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:4)
at contra quam exiguae noctes videntur, quas in complexu scortorum aut vino exigunt !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 99:4)
quas nationes funditus excidi, quas transportari, quibus libertatem dari, quibus eripi, quos reges mancipia fieri quorumque capiti regium circumdari decus oporteat, quae ruant urbes, quae oriantur, mea iuris dictio est.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 3:8)
Et in mancipio cogitandum est, non quantum illud impune possit pati, sed quantum tibi permittat aequi bonique natura, quae parcere etiam captivis et pretio paratis iubet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 108:2)
Quanto iustius iubet hominibus liberis, ingenuis, honestis non ut mancipiis abuti sed ut his, quos gradu antecedas quorumque tibi non servitus tradita sit, sed tutela.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 108:3)
Rerum natura illum tibi sicut ceteris fratres suos non mancipio dedit, sed commodavit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 60:2)
Ut varia et libi- dinosa mancipiorumque suorum neglegens domina et poenis et muneribus errabit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 57:8)
etenim non est dignus solacio, qui filium sibi decessisse sicut mancipium moleste fert, cui quicquam in filio re- spicere praeter ipsum vacat.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 111:2)
Perdiderunt isti divites patrimonia, libidinosi amores suos et magno pudoris impendio dilecta scorta, ambitiosi curiam et forum et loca exercendis in publico vitiis destinata ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 33:1)
Eadem causa est, cur nos mancipiorum nostrorum urbanitas in dominos contumeliosa delectet, quorum audacia ita demum sibi in convivas ius facit, si coepit a domino ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 60:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION