라틴어 문장 검색

Simulachrum huius deae in monte Libano fingitur capite obnupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, lacrimae visione conspicientium manare creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:1)
quae imago, praeter quod lugentis est, ut diximus, deae, terrae quoque hiemalis est, quo tempore obnupta nubibus sole viduata stupet, fontesque veluti terrae oculi uberius manant, agrique interim suo cultu vidui maestam faciem sui monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:2)
Tum gelidus toto manabat corpore sudor.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 50:1)
Tunc timido manat ex omni corpore sudor
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 50:3)
Atque animi interpres manabat lingua cruore, Debilitata malis, motu gravis, aspera tactu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 9:4)
Quod fit non alia de causa nisi quod aere qui nobis circumfusus est propter temporis rationem calente frigus in terrarum ima demergitur et aquas inficit quarum in imo est scaturigo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 10:3)
et contra, cum aer hiemem praefert, calor in inferiora demergens aquis in imo nascentibus dat vaporem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 10:4)
natura enim, cum quid de extrinsecus contingentibus metuit, in altum tota demergitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 7:4)
Hoc demerso humor dilutior cuti remanet, et inde pallescit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 8:2)
Ergo censet Epicurus ab omnibus corporibus iugi fluore quaepiam simulachra manare, nec umquam tantulam moram intervenire quin ultra ferantur inani figura cohaerentes corporum exuviae:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 4:1)
Si secundo inhaereat, ut dicat perpetuo fluore rerum omnium manare simulachra, quaero quamdiu cohaerentia permanent nullo coagulo iuncta ad permanendum?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 10:1)
Titan iam pronus in undas Ibat, et igniferi tantum demerserat orbis, Quantum deesse solet lunae, seu plena futura est, Seu iam plena fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:23)
Hunc fama est Stygiis manare paludibus amnem, Et, capitis memorem, fluvii contagia vilis Nolle pati, superumque sibi servare timorem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:62)
Moestum, fletu manante, cadaver, Tristia non equidem Parcarum stamina, dixit, Respexi, tacitae revocatus ab aggere ripae:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 7:23)
Utque calor solvit, quem torserat aera ventus Incensusque dies, manant sudoribus artus, Arent ora siti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:54)

SEARCH

MENU NAVIGATION