라틴어 문장 검색

'sive aquilo radit terras seu bruma nivalem interiore diem gyro trahit, ire necesse est.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장15)
"ubi cubas in meridie?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:86)
"Adnuntia mihi, quem dilexit anima mea, ubi pascis, ubi cubas in meridie, nequando fiam sicut cooperta super greges sodalium tuorum, indignabitur, tumebit, et dicet:"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:34)
"igniculum brumae si tempore poscas, accipit endromidem;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III44)
mense quidem brumae, quo iam mercator Iason clausus et armatis opstat casa candida nautis, grandia tolluntur crystallina, maxima rursus myrrhina, deinde adamans notissimus et Beronices in digito factus pretiosior:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI80)
"quid agam bruma spirante?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX29)
hic tamen ancipiti figens vestigia planta victum illa mercede parat, brumamque famemque illa reste cavet:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV94)
Tum callidissimi hostes, frigidum et nivalem nancti diem, cum se ignibus prius oleoque fovissent - horribile dictu - homines a meridie et sole venientes, nostra nos hieme vicerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 12:3)
Sic ad meridiem populus Romanus.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ALLOBROGUM 1:1)
Nec non in meridiem verso agmine Libanum Syriae Damascumque transgressus per nemora illa odorata, per turis et balsami silvas Romana signa circumtulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 29:1)
OMNIBUS ad occasum et meridiem pacatis gentibus, ad septentrionem quoque, dum taxat intra Rhenum atque Danuvium, item ad orientem intra Cyrum et Euphraten, illi quoque reliqui, qui inmunes imperii erant, sentiebant tamen magnitudinem et victorem gentium populum Romanum reverebantur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, PAX PARTHORUM ET CONSECRATIO AUGUSTI 1:1)
tandem Bruma nives adfert pigrumque rigorem reddit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 27:14)
Deinde a mane ad meridiem, hoc est ad medium diei:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 14:1)
ἢ ὅτι λοξὰς τὰς ἀκτῖνας ἵησιν ἐφ’ ἡμᾶς βορείους ὅντας νότειος ὢν, vel quod transversos in nos a meridie inmittit radios, cum simus ad ipsum septentrionales.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 31:5)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION