도구

도구

라틴어 문장 검색

hanc Posidonius ethologian vocat, quidam characterismon appellant, signa cuiusque virtutis ac vitii et notas reddentem, quibus inter se similia discriminentur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 65:4)
. . . . . . Tum, si qua sonum procul arma dederunt, Stare loco nescit, micat auribus et tremit artus Conlectumque premens volvit sub naribus ignem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 68:4)
Dicebas intrepidum fore, etiam si circa me gladii micarent, etiam si mucro tangeret iugulum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 109 18:4)
Regia Solis erat sublimibus alta columnis Clara micante auro.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 13:1)
Tam dulce si quid Veneris in vultu micat, Merito illa amores caelitum atque hominum movet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 14:11)
excidunt ignes tamen et nube dirum fulmen elisa micat, miserisque lucis tanta dulcedo est malae:
(세네카, 아가멤논 10:35)
Quod si di placabiles et aequi delicta potentium non statim fulminibus persequuntur, quanto aequius est hominem hominibus praepositum miti animo exercere imperium et cogitare, uter mundi status gratior oculis pulchriorque sit, sereno et puro die, an cum fragoribus crebris omnia quatiuntur et ignes hinc atque illinc micant !
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 39:1)
Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)
Vide- bis illic innumerabiles stellas micare, videbis uno sidere omnia implere solem, cotidiano cursu diei noctisque spatia signantem, annuo aestates hiemesque aequalius quidem dividentem.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 101:2)
Inter micantis ubique gladios et militarem in rapina tumultum, inter flammas et sanguinem stragemque impulsae civitatis, inter fragorem templorum super deos suos cadentium uni homini pax fuit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 28:1)
flagrant ac micant oculi, multus ore toto rubor exaestuante ab imis praecordiis sanguine, labra quatiuntur, dentes comprimuntur, horrent ac surriguntur capilli, spiritus coactus ac stridens, articulorum se ipsos torquentium sonus, gemitus mugitusque et parum explanatis vocibus sermo praeruptus et conplosae saepius manus et pulsata humus pedibus et totum concitum corpus" magnasque irae minas agens," foeda visu et horrenda facies depravantium se atque intumescentium - nescias utrum magis detestabile vitium sit an deforme.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 5:1)
hinc clara gemini signa Tyndaridae micant quibusque natis mobilis tellus stetit.
(세네카, Hercules Furens 1:7)
Iam rara micant sidera prono languida mundo;
(세네카, Hercules Furens 2:1)
namque ut reluxit paelicis captae decus et fulsit Iole qualis innubis dies purisve clarum noctibus sidus micat, stetit furenti similis ac torvum intuens Herculea coniunx;
(세네카, Hercules Oetaeus 4:3)
nulla propter me sacro micuere caelo fulmina - hic aliquid dies optare iussit, primus audierit preces idemque summus:
(세네카, Hercules Oetaeus 19:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION