라틴어 문장 검색

quam ob rem licet inrideat si qui volt, plus apud me tamen vera ratio valebit quam volgi opinio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장 2:1)
Mate/r, te appello, tu/, quae curam so/mno suspensa/m levas, Neque te/ mei miseret, su/rge et sepeli na/tum - !
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 105:2)
etenim si orationes, quas nos multitudinis iudicio probari volebamus (popularis est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio) - sed si reperiebantur non nulli, qui nihil laudarent nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi, eundem bene dicendi finem proponerent, et cum obruerentur copia sententiarum atque verborum, ieiunitatem et famem se malle quam ubertatem et copiam dicerent, unde erat exortum genus Atticorum is ipsis, qui id sequi se profitebantur, ignotum, qui iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisi:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 3:3)
cum praesertim omne malum dolore definiat bonum voluptate, haec nostra honesta turpia inrideat dicatque nos in vocibus occupatos inanis sonos fundere, neque quicquam ad nos pertinere nisi quod aut leve aut asperum in corpore sentiatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 73:4)
Qui modo securus nostra irridebas mala, Simili querela fata deploras tua.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Passer ad leporem consiliator.7)
Cuius potestas nulla in gignendo fuit, Cur hac sit potior quae iacentis miserita est Dulcemque sponte praestat benevolentiam?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Canis ad agnum.13)
Tunc illa irridens:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Calvus et musca.3)
Blandiens haec an irridens, ex fiducia sui an ex contemptu principis dixerit, dubium est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 8:1)
irrisum voltu despicit illa suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권238)
inridet primo pia vota Lycaon, mox ait experiar deus hic, discrimine aperto, an sit mortalis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 27:10)
Quem procul adstantem plectrumque imbelle tenentem Pettalus inridens "Stygiis cane cetera" dixit "manibus" et laevo mucronem tempore fixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:9)
inridet credentes, utque deorum spretor erat mentisque ferox, Ixione natus "ficta refers nimiumque putas Acheloe potentes esse deos" dixit, "si dant adimuntque figuras."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 63:3)
Saevior illa freto surgente cadentibus Haedis, durior et ferro, quod Noricus excoquit ignis, et saxo, quod adhuc vivum radice tenetur, spernit et inridet factisque inmitibus addit verba superba ferox et spe quoque fraudat amantem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 81:3)
Iam longum per tempus in morum degradatione versati sumus, irridentes ethicam, bonitatem, fidem, honestatem, venitque hora ut agnoscamus hanc laetam levitatem nobis parum profuisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 291:2)
"inrisas removete faces, taedasque tepentes subtrahite;"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 354)

SEARCH

MENU NAVIGATION