라틴어 문장 검색

A quo Lacedaemonii nihil aliud quam, ut oratores mittere ad regem liceret, Tegeatae veniam defectionis praeter auctores inpetraverunt, Megalopolitanis, quorum urbs obsessa erat a defectionis sociis, Achaei et Elei centum XX talenta dare iussi sunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 1장 23:1)
Sic, quae locutos esse apud regem memoriae proditum est, abhorrent forsitan moribus oratoribusque nostris et tempora et ingenia cultiora sortitis.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 8장 12:1)
si ad rei ventum est subsellium, cum orator excitat fletum, renidet ille.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 392)
in his fuit Warrenius, medicus praeclarus, orator disertus, vir patriae amantissimus, qui cives suos in Anglorum dominationem injustam accendere haud destitit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.47)
Scitum illud est oratoris Domitii:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 7:21)
"Demosthenes tibi praeripuit, ne esses primus orator, tu illi, ne solus,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:15)
CAUSA difficilis parvulae scribere, quae non intellegat, quid loquaris, cuius animam nescias, de cuius periculose voluntate promittas, ut secundum praeclari oratoris exordium spes magis in ea laudanda quam res sit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:1)
ille tenet speculum, pathici gestamen Othonis, Actoris Aurunci spolium, quo se ille videbat armatum, cum iam tolli vexilla iuberet, res memoranda novis annalibus atque recenti historia, speculum civilis sarcina belli;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II61)
felix orator quoque maximus et iaculator, et si perfrixit, cantat bene.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII92)
eloquio sed uterque perit orator, utrumque largus et exundans leto dedit ingenii fons.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X49)
ancipitem seu tu magno discrimine causam protegere adfectas, te consule, dic tibi qui sis, orator vehemens an Curtius et Matho buccae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI14)
Hos iam pridem Marcius consul incensa urbe Delminio quasi detruncaverat, postea Asinius Pollio gregibus, armis, agris multaverat - hic secundus orator - sed Augustus perdomandos Vibio mandat, qui efferum genus fodere terras coegit aurumque venis repurgare;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM DELMATICUM 2:1)
Id hercle restat denique, ut et oratorem Virgilium renuntietis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 9:3)
Eusebio autem, oratorum eloquentissimo, non praeripio de oratoria apud Maronem arte tractatum, quem et doctrina et docendi usu melius exequetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 14:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION