라틴어 문장 검색

Satius est enim, ut Atilius noster eruditissime simul et facetissime dixit, otiosum esse quam nihil agere.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 9 8:1)
Nunc otiosissimus quisque multo ante rogatus et identidem admonitus aut non venit aut, si venit, queritur se diem - quia non perdidit - perdidisse.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 13 4:1)
quo fit ut quasi otiosus securusque lector tantum elocutioni vacet, in qua satisfacere difficilius est cum sola aestimatur.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 13 2:3)
Quemadmodum congruit, ut simul et affirmes te assiduis occupationibus impediri, et scripta nostra desideres, quae vix ab otiosis impetrare aliquid perituri temporis possunt?
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 2 1:1)
Ad hos proferendos et tempus et locum opportunissimum elegi, utque iam nunc assuescerent et ab otiosis et in triclinio audiri, Iulio mense, quo maxime lites interquiescunt, positis ante lectos cathedris amicos collocavi.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 2:2)
Ac per hos dies libentissime otium meum in litteris colloco, quos alii otiosissimis occupationibus perdunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 6 4:1)
Ipse vitam iucundissimam - id est, otiosissimam - vivo.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 322)
Quo fit, ut scribere longiores epistulas nolim, velim legere, illud tamquam delicatus, hoc tamquam otiosus.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 323)
Nihil est enim aut pigrius delicatis aut curiosius otiosis.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 324)
Ipse nescio, quid illo legente interim faciam, sedeam defixus et mutus et similis otioso an, ut quidam, quae pronuntiabit, murmure oculis manu prosequar.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 34 2:2)
eosdem rursus a re publica pasci otiosos inutile, non pasci etiam periculosum existimabam.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 31 3:2)
Est autem latius sparsum, primum violentia venti, deinde inertia hominum quos satis constat otiosos et immobiles tanti mali spectatores perstitisse;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 33 2:1)
quae vereor ne otiosae iaceant.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 54 1:1)
Invitos ad accipiendum compellere, quod fortassis ipsis otiosum futurum sit, non est ex iustitia nostrorum temporum.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 553)
Quamvis etiam maneo otiosus hic.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 449)

SEARCH

MENU NAVIGATION