라틴어 문장 검색

nunc tibi et eloquii nitor ille domesticus adsit, quo poteras trepidis utilis esse reis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 221)
mirarisque alios, cum sis mirabilis ipse, nec lateant artes eloquiumque tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 512)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
primus amans carmen vigilatum nocte negata dicitur ad clausas concinuisse fores, eloquiumque fuit duram exorare puellam, proque sua causa quisque disertus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권77)
Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, haud tamen efficiet, desertum ut Nestora crimen esse rear nullum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:1)
melius Telamonius ibit eloquioque virum morbis iraque furentem molliet aut aliqua producet callidus arte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:7)
sive per ingenuas aliquis caput extulit artes - quaelibet eloquio fit bona causa tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 920)
frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, fortia verbosi natus ad arma fori, at mihi iam puero caelestia sacra placebant, inque suum furtim Musa trahebat opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 109)
Eodem autem tempore, intra Nationum et locorum fines multa usque sunt facienda, exempli gratia, energeticae parsimoniae genera promovenda.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 232:3)
O Nazarene, lux Bethlem, verbum Patris, quem partus alvi virginalis protulit, adesto castis, Christe, parsimoniis, festumque nostrum rex serenus aspice, ieiuniorum dum litamus victimam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium1)
seps insueta subit serpere flexibus et vibrare sagax eloquii caput:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권17)
O linguam miro verborum fonte fluentem, Romani decus eloquii, cui cedat et ipse Tullius!
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권187)
quo nunc nemo disertior exultat, fremit, intonat, ventisque eloquii tumet:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr11)
Ambitio ventosa tumet, Doctrina superbit, personat Eloquium, nodos Fraus abdita nectit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1104)
Spiritus ille Dei, qui Auxerat auctor in prophetas, fontibus eloquii te caelitus actus inrigavit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION