라틴어 문장 검색

nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto aut flore, terrae quem ferunt solutae, nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, seu poscat agna sive malit haedo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 43)
cuius recinet iocosa nomen imago aut in umbrosis Heliconis oris aut super Pindo gelidove in Haemo?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 123)
somnus agrestium lenis virorum non humilis domos fastidit umbrosamque ripam, non Zephyris agitata Tempe.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 18)
collectosne bibant imbres puteosne perennis iugis aquae (nam vina nihil moror illius orae:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 158)
perennis sit unda, non torrens.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 8:6)
Malis una voluptas est et haec brevis, dum accipiunt beneficia, ex quibus sapienti longum gaudium manet ac perenne.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 24:1)
a tenebris primum ad umbrosa procede, deinde plus aude et paulatim claram lucem pati adsuesce.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 20:2)
Peregrinatio notitiam dabit gentium, novas tibi montium formas ostendet, invisitata spatia camporum et inriguas perennibus aquis valles, alicuius fluminis sub observatione naturam, sive ut Nilus aestivo incremento tumet, sive ut Tigris eripitur ex oculis et acto per occulta cursu integrae magnitudini redditur, sive ut Maeander, poetarum omnium exercitati et ludus, implicatur crebris anfractibus et saepe in vicinum alveo suo admotus, antequam sibi influat, flectitur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 15:1)
Itaque uelut ex umbroso et obscuro prodeuntes loco clarae lucis fulgor obcaecat, sic istos e scolis in forum transeuntes omnia tamquam noua et inusitata perturbant, nec ante in oratorem conroborantur, quam multis perdomiti contumeliis puerilem animum scolasticis deliciis languidum uero labore durarunt.
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., chapter pr 5:7)
Itaque nec fluminibus gratias agimus, quamvis aut magna navigia patiantur et ad subvehendas copias largo ac perenni alveo currant aut piscosa et amoena pinguibus arvis interfluant ;
(세네카, 행복론, Liber VI 32:1)
Compreeor vulgus silentum vosque ferales deos et Chaos caecum atque opacam Ditis umbrosi domum.
(세네카, 메데아 12:1)
amor perennis coniugis castae manet.
(세네카, 옥타비아 3:33)
avide latebras nemoris umbrosi petunt animae trementes.
(세네카, 오이디푸스 7:40)
Ite, umbrosas cingite silvas summaque montis iuga, Cecropii!
(세네카, 파이드라 1:1)
O magna parens, Natura, deum tuque igniferi rector Olympi, qui sparsa cito sidera mundo cursusque vagos rapis astrorum celerique polos cardine versas, cur tanta tibi cura perennes agitare vias aetheris alti, ut nunc canae frigora brumae nudent silvas, nunc arbustis redeant umbrae, nunc aestivi colla leonis Cererem magno fervore coquant viresque suas temperet annus?
(세네카, 파이드라 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION