라틴어 문장 검색

nec minus illud acute, quod animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 10:1)
ita fit ut sapientia sanitas sit animi, insipientia autem quasi insanitas quaedam, quae est insania eademque dementia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 10:4)
nam isto quidem modo licet dicere utilem vinulentiam ad fortitudinem, utilem etiam dementiam, quod et insani et ebrii multa faciunt saepe vehementius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 52:10)
nam solum habere velle summa dementia est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 56:7)
Inter hanc miserorum dementiam infelicissimus puer tangebat utriusque genua cum fletu petebatque suppliciter, ne Thebanum par humilis taberna spectaret, neve sanguine mutuo pollueremus familiaritatis clarissimae sacra.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 80:5)
Quae ergo dementia est, omnia facere, ne quid de nobis relinquat sepultura?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 115:30)
Quantae putatis esse vos dementiae, Qui capita vestra non dubitatis credere, Cui calceandos nemo commisit pedes?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ex sutore medicus.6)
Amat enim qui se sic amari putat, ut taedium non pertimescat;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 21 5:3)
qui totiens socios, totiens exterruit hostes, creditur annosum pertimuisse senem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:10)
quis vetat a magnis ad res exempla minores sumere, nec nomen pertimuisse ducis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 111:1)
non ego concepi, si Pelion Ossa tulisset, clara mea tangi sidera posse manu, nec nos Enceladi dementia castra secuti in rerum dominos movimus arma deos, nec, quod Tydidae temeraria dextera fecit, numina sunt telis ulla petita meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 26)
sentiet illa te maiestatem pertimuisse suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 176)
Poene rebellaras, et leto consulis omnes attoniti Mauras pertimuere manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권157)
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo, et conata queri mugitus edidit ore pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 62:8)
novaque ut conspexit in unda cornua, pertimuit seque exsternata refugit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 63:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION