도구

도구

라틴어 문장 검색

densae caelum abscondere tenebrae nube una subitusque antemnas inpulit ignis, cum se quisque illo percussum crederet et mox attonitus nullum conferri posse putaret naufragium velis ardentibus, omnia fiunt talia, tam graviter, si quando poetica surgit tempestas, genus ecce aliud discriminis audi et miserere iterum, quamquam sint cetera sortis eiusdem pars dira quidem, sed cognita multis et quam votiva testantur fana tabella plurima;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII4)
atque inde proverbium ductum, deos laneos pedes habere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 5:4)
Unde putas adrogantissimum illud manasse proverbium quo iactatur totidem hostes nobis esse quot servos?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 13:3)
sed quaero, utrum, cum poetica tibi in tanto poeta displicuerit, nervi tamen oratorii, qui in eodem validissimi sunt, placere videantur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 8:4)
Si in hac opinione es, inquit Symmachus, ut Maro tibi nihil nisi poeticum sensisse aestimetur, licet hoc quoque eidem nomen invideris:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 10:1)
Eximii quoque in sacrificiis vocabulum non poeticum ἐπίθετον sed sacerdotale nomen est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 6:1)
Quippe si mundum ipsum diligenter inspicias, magnam similitudinem divini illius et huius poetici operis invenies.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 19:1)
Ille enim vitans in poemate historicorum similitudinem, quibus lex est incipere ab initio rerum et continuam narrationem ad finem usque perducere, ipse poetica disciplina a rerum medio coepit et ad initium post reversus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 9:2)
Bene ergo se habet poeticae tubae cultus omnia quae in hac re eveniunt conprehendens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 25:6)
Homerus omnem poesim suam ita sententiis farsit ut singula eius ἀποφθέγματα vice proverbiorum in omnium ore fungantur, ut:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 6:1)
sed adsuevit poetico more aliqua fingere, ut de aureo ramo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 2:3)
Sed nunc dicat volo Servius quae in Virgilio notaverit ab ipso figurata, non a veteribus accepta, vel ausu poetico nove quidem sed decenter usurpata.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 1:2)
Haec vero quam poetica indignatio:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 16:1)
Unde hic antiquissimus versus vice proverbii celebratus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 12:4)
Nam licet unum pro quolibet ligno ponere poeticae licentiae sit, solet tamen Virgilius temeritatem licentiae non amare, sed ratione certa vim rerum vel nominum eligere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 13:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION