도구

도구

라틴어 문장 검색

2. Eterni pia providentia Regis, qui dum celestia sua bonitate perpetuat, infera nostra despiciendo non deserit, sacrosancto Romanorum Imperio res humanas disposuit gubernandas, ut sub tanti serenitate presidii genus mortale quiesceret, et ubique, natura poscente, civiliter degeretur. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 37:1)
in possibilitate docilitas.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:8)
possibilitatem ostendit, cum dicit se dicturum ea que mente retinere potuit;
(단테 알리기에리, Epistolae 112:11)
Viso igitur de bonitate ac perfectione prime partis prologi, ad litteram accedatur.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:14)
Patet ergo quomodo ratio manifestat divinum lumen, idest divinam bonitatem, sapientiam et virtutem, resplendere ubique.
(단테 알리기에리, Epistolae 114:11)
que omnia speculationi ancillantur tanquam optimo ad quod humanum genus Prima Bonitas in esse produxit;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:32)
et hoc est per se notum, nisi apud negantes divinam bonitatem actingere summum perfectionis. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 8:3)
quod licet 'ad ymaginem' de rebus inferioribus ab homine dici non possit, 'ad similitudinem' tamen de qualibet dici potest, cum totum universum nichil aliud sit quam vestigium quoddam divine bonitatis.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 8:7)
deinde in celo, tanquam in organo quo mediante similitudo bonitatis ecterne in fluitantem materiam explicatur. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:7)
natura enim in providendo non deficit ab hominis providentia, quia si deficeret, effectus superaret causam in bonitate:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:3)
quod est contra divinam bonitatem.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:44)
qui quidem Fons, in arce sue simplicitatis unitus, in multiplices alveos influit ex habundantia bonitatis. 16.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:30)
Et quia, si primordium bene discretionis nostre recolimus, sola suprema venamur, nullum in nostra venatione locum habet incongrua, quia nec inferiorem gradum bonitatis promeruit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:2)
Deique optimi maximi infinitam sapientiam bonitatemque, alios justae dominationi addictos, obstrictos, deditos, aliis tradere statuisse;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.42)
Cumque ego id verecunde et vere, ut nunc experior, negarem meque adsequi posse diffiderem, sive quia omnis humanus sermo inferior esset laude caelesti, sive quia otium quasi quaedam ingenii robigo parvulam licet facultatem pristini sic-casset eloquii, tu e contrario adserebas in Dei rebus non possibilitatem inspici debere, sed animum, neque eum posse verba deficere, qui credidisset in verbo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION