라틴어 문장 검색

quo magis ipsae omnia summo opere hos vitae poscaenia celant, quos retinere volunt adstrictosque esse in amore, ne quiquam, quoniam tu animo tamen omnia possis protrahere in lucem atque omnis inquirere risus et, si bello animost et non odiosa, vicissim praetermittere [et] humanis concedere rebus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:24)
Et quoniam docui mundi mortalia templa esse [et] nativo consistere corpore caelum, et quae cumque in eo fiunt fierique necessest pleraque dissolui, qui restant percipe porro, quandoquidem semel insignem conscendere currum tu mihi supremae praescripta ad candida callis currenti spatium praemonstra, callida musa Calliope, requies hominum divomque voluptas, te duce ut insigni capiam cum laude coronam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 2:1)
Nec hoc praetermiserim, quod nuptiis copulandis Kalendas Nonas et Idus religiosas, id est devitandas, censuerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 21:1)
quod praetermissum noceret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 11:2)
His a Varrone praescriptis intellegere possumus id potissimum ab eo probatum quod ex sua consuetudine in ultimo posuit, ut a dei dedicato simulachro delubrum coeperit nuncupari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 3:1)
Ergo hoc praetermisso ad viros venio triumphales quos victores gentium luxuria vicit, et, ut taceam Gurgitem a devorato patrimonio cognominatum, quia insignibus virtutis secutae vitia prioris conpensavit aetatis, Metellus Pius in quam foveam luxus et superbiae successuum continuatione pervenit?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 6:1)
summa autem eius praescribebat numerum convivarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 2:3)
Et haec est lex Orchia de qua Cato mox ora­tionibus suis vociferabatur, quod plures quam praescripto eius cavebatur ad coenam vocarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 3:1)
Ergo indicium sobrii seculi est ubi tali praescripto legum coercetur expensa coenarum?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 10:2)
Iuglans, D praetermissum est, quasi Diuglans, id est Διὸς βάλανος, sicut Theophrastus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 4:2)
Ad pathos movendum nec duos illos praetermisit locos quos rhetores appellant a modo et a materia.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 12:1)
nec arborum, ut ille, similitudinem praetermisit, sed uberius eam pulchriusque descripsit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 29:3)
Quod utrumque videtis a Virgilio praetermissum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 23:4)
Praetermissa gratia incipientis pubertatis, τοῦπερ χαριεστάτη ἥβη, minus gratiam fecit Latinam descriptionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 24:3)
His praetermissis, quae animam parabolae dabant, velut exanimum in Latinis versibus corpus remansit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 30:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION