라틴어 문장 검색

seseque videndo torsit et invidia mortemque amplexa iacenti iniecit nexu carpsitque immitis adunca ora verenda manu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati37)
procerum tibi nobile vulgus crescit et insani solatur damna Vesaevi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten3)
mox ut iactis sermonibus irae intumuere satis, tum vero erectus uterque exsertare umeros undamque lacessere pugnam, celsior ille gradu procera in membra simulque integer annorum, sed non et viribus infra Tydea fert animus, totosque infusa per artus maior in exiguo regnabat corpore virtus, iam crebros ictus ora et cava tempora circum obnixi ingeminant, telorum aut grandinis instar Riphaeae, flexoque genu vacua ilia fundunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권137)
exin mille duces, foribus tum immissa superbis unda fremit volgi, procerum manus omnis et alto quis propior de rege gradus, stant ordine primi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권75)
Oeneae vindex sic ille Dianae erectus saetis et aduncae fulmine malae, cum premeret Pelopea phalanx, saxa obvia volvens fractaque perfossis arbusta Acheloia ripis, iam Telamona solo, iam stratum Ixiona linquens te, Meleagre, subit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권190)
ille dolori pugnat et ingentem nisu duplicatus in ictum conruit, extremisque animae singultibus errans alternus nunc ore venit, nunc vulnere sanguis, excussae procerum mentes, turbataque mussant concilia;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권37)
Hic rursus simili procerum vallante corona dux Talaionides, antiqua ut forte sub orno stabat et admoti nixus Polynicis in hastam:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권8)
Interea campis, nemoris sacer horror Achaei, terrigena exoritur serpens, tractuque soluto immanem sese vehit ac post terga relinquit, livida fax oculis, tumidi stat in ore veneni spuma virens, ter lingua vibrat, terna agmina adunci dentis, et auratac crudelis gloria fronti prominet.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권189)
Iamque pari cumulo geminas hanc tristibus umbris, ast illam superis aequus labor auxerat aras, cum signum luctus cornu grave mugit adunco tibia, cui teneros suetum producere manes lege Phrygum maesta.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권35)
qui etiam effigiem eiusdem Paulini referre esset solitus, quod esset uir longae staturae, paululum incuruus, nigro capillo, facie macilenta, naso adunco pertenui, uenerabilis simul et terribilis aspectu.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XVI. 1:6)
augur ad laevam eius capite velato sedem cepit, dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem lituum appellarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 197:1)
lucus ibi frequenti silva et proceris abietis arboribus saeptus laeta in medio pascua habuit,ubi omnis generis sacrum deae pecus pascebatur sine ullo pastore, separatimque greges sui cuiusque generis nocte remeabant ad stabula, numquam insidiis ferarum, non fraude violati hominum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 31:1)
et cum ager Heracleensis paluster omnis frequensque proceris arboribus benigne ad omne genus operum materiam suppeditabat, tum, quia refugerant intra moenia Aetoli, deserta quae in vestibulo urbis erant, tecta in varios usus non tigna modo et tabulas sed laterem quoque et caementa et saxa variae magnitudinis praebebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 275:1)
procera corpora, promissae et rutilatae comae, vasta scuta, praelongi gladii;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 204:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION