도구

도구

라틴어 문장 검색

Unde Apostolus in epistola ad Ebreos dixit,"Habrae namque promittens Deus, quoniam neminem habuit, per quem iuraret,maiorem, iuravit per semetipsum, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:52)
Si autem falsum et mendatium dixit, stultusfuisset Deus si pro mendatio et falsitate, quod est peccatum mortale, paradissumlatroni promisisset.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 90:12)
Et Cato dixit, Tempora longa tibi noli promittere vite:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 89:12)
Das causas, tunc cras alius promittis, et ecce Dum cras multiplicas, tempus et hora fugit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 94:4)
nam etiamsi prædictafacere promisisses, non tamen dicereris mentiri, si justa de causa ea mutares;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 27:3)
Et quod dixi tibi de promissione turpi non servanda, intelligas etiamde promissione impossibili vel de ea, quæ commode servari non potest, vel de ea promissione, quæ magis nocet promissori, quam prosit ei, cui promittitur, vel, etiam del illa, quæ inutilis est vel contrariaei cui promissio facta est.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:1)
"Nec promissa servanda sunt, quæ sunt hijs, quibus promiseris, inutilia:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:3)
nec si tibi plus noceant, quam illi prosint, cui quid promiseris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:4)
quinto, quæ fuit causa injuriæ tibi illatæ, et quare Deus permisit, tibi hanc injuriam fieri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:5)
Causam autem, quare Deus permisit tibi hanc injuriam fieri, similiternon possumus scire, nisi per credulitatem vel præsumptionem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:1)
Credo itaque, quod Deus justus justaex causa hoc tibi contingere permisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:4)
" Quare forte Deus, avertendofaciem suam a te, permisit hæc tibi contingere, puniendo te in eo, in quo deliquisti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:3)
Deliquisti etenim vel peccasti permittendo te a tribushostibus tuis superari animamque tuam caprivari, videlicet a carne et amundo et a dyabolo, qui sunt tres hostes tui et totius humani generis inimici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:4)
Quos hostes permisisti per fenestras tui corporis intrare, videlicet peros et nares et oculos et aures.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:5)
Ad similitudinem itaque prædictam forte dedignatusDeus permisit, filiam tuam a tribus hostibus, per fenestras cum scalisascendentibus, quinque plagis corporalibus vulnerari, videlicet in oculo, naso, ore, manibus et auribus, ad hoc ut deberes recordari, Christum quinqueplagas in corpore suo pertulisse, ut te et filiam tuam et totum humanumgenus a talibus hostibus ac plagis redimeret, salvaret atque sanaret.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION