라틴어 문장 검색

Plurimae quippe sunt, quae, cum vino sunt sobriae, ciborum largitate sunt ebriae.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:8)
Ne a me quaeras pueriles declamationes, sententiarum flosculos, verborum lenocinia et per fines capitum singulorum acuta quaedam breviterque conclusa, quae plausus et clamores excitent audientum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 4:2)
Sit ei magistra comes, paedagoga custos non multo vino dedita, non iuxta apostolum otiosa ac verbosa, sed sobria, gravis, lanifica et ea tantum loquens, quae animum puellarum ad virtutem instituant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:13)
ludere se credunt ipsi tamen et puerilis exercere acies, quod nulla cadavera calcent.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV21)
post ubi equum validae vires aetate senecta membraque deficiunt fugienti languida vita, tum demum puerili aevo florenta iuventas officit et molli vestit lanugine malas;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 32:5)
Sed antiquitatum vobis placere iactatis, quod honesta et sobria et modesta sit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 2:1)
Sed vultisne diem sequentem, quem plerique omnes abaco et latrunculis conterunt, nos istis sobriis fabulis a primo lucis in coenae tempus, ipsam quoque coenam non obrutam poculis, non lascivientem ferculis, sed quaes­tionibus doctis pudicam et mutuis ex lecto rela­tionibus exigamus?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 11:2)
Fuit, ut relatum est, facundia Carneades violenta et rapida, scita et tereti Critolaus, modesta Diogenes et sobria;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 16:1)
Sed praetextam illo seculo puerilis non usurpabat aetas:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 7:2)
Item Liberi patris simulachra partim puerili aetate partim iuvenis fingunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 9:1)
Maxime, inquit, praedicarem, quanta de Graecis cautus et tamquam aliud agens modo artifici dissimulatione modo professa imitatione transtulerit, ni me maior ammiratio de astrologia totaque philosophia teneret, quam parcus et sobrius operi suo nusquam reprehendendus aspersit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 18:2)
Bene ac sapienter Maro noster tumultuosum et sobrium uno eodemque versu descripsit sub paucorum verborum inmutatione convivium.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 1:2)
Nostrum hoc convivium, quod et heroici seculi pudicitiam et nostri conduxit elegantiam, in quo splendor sobrius et diligens parsimonia, Agathonis convivio vel post magniloquentiam Platonis non conponere tantum sed nec praeferre dubitaverim.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 2:1)
an Platonem aestimas haurienda passim vina suasisse, et non magis inter minuta pocula iucundiorum liberalioremque invitationem, quae fieret sub quibusdam quasi arbitris et magistris conviviorum sobriis, non inprobasse?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 5:3)
Ergo indicium sobrii seculi est ubi tali praescripto legum coercetur expensa coenarum?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION