도구

도구

라틴어 문장 검색

Quatuor subinde gradus in amicitia, quibus ad eius summam pervenitur, constituendos putavimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:30)
Si non aliquibus signis efficere possem, ut esset amicus, mallem nullum quam talem habere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:27)
Putas ne quemquam mortalium esse qui non velit amari?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:16)
Si quem videres inter multos vivere, et omnes habere suspectos, quasi insidiatores capitis sui timere omnes, nullum diligere, nec se diligi a quoquam putare, non eum miserrimum iudicares?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:20)
Num omnes illos quos sic diligis et a quibus sic diligeris, te in amicitiam assumpsisse putabimus?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:35)
solus Ionathas qui solus iustius poterat invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate consilium, et amicitiam regno praeferens:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:12)
ut cum ex altera parte proposita haec sint, ex altera vis amicitiae, non multo illa malint.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:32)
Etsi laedi se putet amicus, tu tamen corripe.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:19)
Debet enim amicus amico compati, condescendere, vitium eius suum putare;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:29)
Sunt enim nonnulli qui se putent non amari, quia non possunt promoveri;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:29)
Unde non parvas discordias inter eos, qui putabantur amici, ortas novimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:31)
Ego quoque vicem rependens amico, accepta occasione durius obiurgandum putavi, nec quibusdam quasi conviciis parcens, eum libertati meae nec impatientem reperi, nec ingratum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:6)
qui meum pectus quodammodo suum putarem, et eius meum, ipse que similiter.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:10)
constiterit que tibi amicitiam eum virtutem putare, non quaestum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:2)
Vel lusisse parum, uel saltem sompnia passam Credas et tenues ire sensisse procellas, Vel magis oblitam facti presentis in illa Naturam peccasse putes.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION