도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam postquam frustra precibus Cornelia nautas Privignique fugam tenuit, ne forte repulsus Litoribus Phariis remearet in aequora truncus, Ostenditque rogum non iusti flamma sepulchri:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:23)
Sed magis, ut visa est, lacrimis exhausta, solutas In vultus effusa comas, Cornelia puppi Egrediens, rursus geminato verbere plangunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 2:39)
23 Inde Cretam, ac denique Africam, ubi classem Pompeii deprehendunt, in qua Cornelia.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권3)
145 Cornelia in litus egressa ibi comburit Magni vestes et arma et insignia quae gesserat, loco ut essent cineris sibi;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권11)
Versus scribere me parum severos Nec quos praelegat in schola magister, Corneli, quereris:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXV1)
Si, quibus in terris, qua simus in urbe, rogabit, Corneli referas me licet esse Foro.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, IV3)
dabat hoc Cornelia Graccho, Iulia Pompeio, Porcia, Brute, tibi;
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, CIV14)
qui autem Libyam delati sunt Nasamones appellantur, ut Cornelius Tacitus refert, oriundi a Naryciis, quod ibi invenies ubi ait Lybicone habitantes litore Locros.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 39912)
Cornelius Balbus Hymenaeum ait, Magnetis filium, musicae artis peritum, pulchritudine muliebri, dum nuptias Liberi patris et Althaeae religiosis cantibus celebrat, exspirasse:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 1277)
namque per Corneliam nepotes Scipionis Africani fuerunt, unde Iuvenalis ad eam tolle tuum precor Hannibalem victumque Syphacem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 8422)
et est specialis Cornelii elocutio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 4452)
intellegamus autem, aut Vergilii tantum agrum, aut totius Mantuae esse descriptum, quod alii dicunt Vergilium ostendere voluisse, quod Mantuanis per iniquitatem Alfeni Vari, qui agros divisit, praeter palustria nihil relictum sit, sicut ex oratione Cornelii in Alfenum ostenditur "cum iussus tria milia pas- sus a muro in diversa relinquere, vix octingentos passus aquae, quae circumdata est, admetireris, reliquisti". omnia carminibus v. s. m. id est vestrum Vergilium, cuius causa agri Mantuanis redditi sunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 102)
nam, ut ait Cornelius Celsus, apes ex floribus ceras faciunt, ex rore matu- tino mel.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 111)
quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquen- tem fuisse et ita esse habitum, primus est M. Cornelius Cethegus, cuius eloquentiae est auctor et idoneus quidem mea sententia Q. Ennius, praesertim cum et ipse eum audi- verit et scribat de mortuo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 15장1)
additur orator Cornelius suaviloquenti ore Cethegus Marcus Tuditano conlega Marci filius - et oratorem appellat et suaviloquentiam tribuit, quae nunc quidem non tam est in plerisque (latrant enim iam quidam oratores, non loquuntur), sed est ea laus eloquentiae certe maxima - is dictust ollis popularibus olim, qui tum vivebant homines atque aevum agitabant, flos delibatus populi - probe vero;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 15장 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION