라틴어 문장 검색

densior a terris et nulli pervia flammae subtexit nox atra polos, iam claustra rigentis Aeoliae percussa sonant, venturaque rauco ore minatur hiemps, venti transversa frementes confligunt axemque emoto cardine vellunt, dum caelum sibi quisque rapit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권120)
medium cava nubila montis insumpsere latus, summos nec praepetis alae plausus adit colles, nec rauca tonitrua pulsant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권13)
"sed eum oscula rumpet maesta dies, cum rauca dabunt abeuntibus armis signa tubae saevoque genas fulgebitis auro, ei mihi!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권297)
iamque amne propinquo rauca sonat vallis, saxosumque impulit aures murmur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권365)
qualia trans pontum Phariis deprensa serenis rauca Paraetonio decedunt agmina Nilo, quo fera cogit hiemps:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권5)
"tunc demum litore rauco multa metu reputans et vix confisa Lyaeo dividor, ipsa gradu nitente, sed anxia retro pectora, nec requies, quin et surgentia caelo flamina et e cunctis prospectem collibus undas."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권121)
dextri gyro et vibrantibus hastis hac redeunt, raptumque suis libamen ab armis quisque iacit, seu frena libet seu cingula flammis mergere seu iaculum summae seu cassidis umbram, multa gemunt extra raucis concentibus agri, et lituis aures circum pulsantur acutis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권77)
at ille nocendi prodigus incautusque sui ruit omnis et ambas consumit sine lege manus atque inrita frendit insurgens seque ipse premit, sed providus astu et patria vigil arte Lacon hos reicit ictus, hos cavet;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권297)
"propere monitus iramque parentis ede, nihil parcens, nempe olim accendere iussus Inachias acies atque omne, quod Isthmius umbo distinet et raucae circumtonat ira Maleae:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권3)
ut lea, quam saevo fetam pressere cubili venantes Numidae, natos erecta superstat mente sed incerta, torvum ac miserabile frendens;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권178)
premit undique lentum turba deum frendens et tela ultricia poscit, nec iam audet fatis turbata obsistere coniunx, ipsa dato nondum caelestis regia signo sponte tonat, coeunt ipsae sine flamine nubes adcurruntque imbres:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권423)
rauci tunc comminus ursi, tunc avidi venere lupi, rabieque remissa lambunt degeneres alienae vulnera praedae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권14)
Ecce lingua Brittaniae, quae nil aliud nouerat quam barbarum frendere, iam dudum in diuinis laudibus Hebreum coepit alleluia resonare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 4:10)
Qui cum benigne susceptus post caenam in lecto membra posuisset, subito a diabolo arreptus, clamare, dentibus frendere, spumare, et diuersis motibus coepit membra torquere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 1:6)
Ut ergo conualuit, uendidit eum Lundoniam Freso cuidam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XX [XXII]. 1:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION