라틴어 문장 검색

Utcunque igitur inter anhelitus sudoresque tritus, quod voluerat, accepit, rursusque in somnum decidi gaudio lassus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:15)
etiam cum voluerit aliquid sumere,opus anhelitu prodet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 100:11)
Perfusus ego rubore manifesto etiam si quid habueram virium, perdidi, totoque corpore velut luxato quaeso inquam regina, noli suggillare miserias.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 128:6)
Nec minus ego tam foeda obiurgatione finita paenitentiam agere sermonis mei coepi secretoque rubore perfundi, quod oblitus verecundiae meae cum ea parte corporis verba contulerim, quam ne ad cognitionem quidem admittere severioris notae homines solerent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:21)
Hic nullus labor est ruborque nullus:
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 28:4)
Est illi facies liberalis, multo sanguine multo rubore suffusa, est ingenua totius corporis pulchritudo et quidam senatorius decor.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 14 8:1)
lacrimas male continet oraque dextra Protegit ingenuas picta rubore genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1440)
nec male odorati sit tristis anhelitus oris:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:361)
Latmius Endymion non est tibi, Luna, rubori, nec Cephalus roseae praeda pudenda deae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 17:4)
nec rubor est emisse;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 34:2)
quam iuvet, et voces et anhelitus arguat oris; a!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 166:4)
"verba quis auderet coram sene digna rubore dicere?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권38)
illa, velut crimen taedas exosa iugales, pulchra verecundo suffunditur ora rubore, inque patris blandis haerens cervice lacertis "da mihi perpetua, genitor carissime," dixit "virginitate frui:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 50:10)
Vix oculos attollit humo, nec, ut ante solebat, iuncta deae lateri, nec toto est agmine prima, sed silet et laesi dat signa rubore pudoris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 36:5)
Spectat humi positus geminum, sua lumina, sidus et dignos Baccho, dignos et Apolline crines impubesque genas et eburnea colla decusque oris et in niveo mixtum candore ruborem, cunctaque miratur, quibus est mirabilis ipse.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 45:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION