라틴어 문장 검색

sed tamen haud quisquam tam longe fertur eorum quam sonitus, quam vox, mitto iam dicere quam res quae feriunt oculorum acies visumque lacessunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 24:8)
deinde videre licet maioribus esse creatum principiis quam vox, quoniam per saxea saepta non penetrat, qua vox volgo sonitusque feruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 24:12)
At varios linguae sonitus natura subegit mittere et utilitas expressit nomina rerum, non alia longe ratione atque ipsa videtur protrahere ad gestum pueros infantia linguae, cum facit ut digito quae sint praesentia monstrent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:1)
nam cur hic posset cuncta notare vocibus et varios sonitus emittere linguae, tempore eodem alii facere id non quisse putentur?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:7)
neque enim paterentur nec ratione ulla sibi ferrent amplius auris vocis inauditos sonitus obtundere frustra.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:11)
inritata canum cum primum magna Molossum mollia ricta fremunt duros nudantia dentes, longe alio sonitu rabies [re]stricta minatur, et cum iam latrant et vocibus omnia complent;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:15)
quicquid id est, qua cumque e causa flammeus ardor horribili sonitu silvas exederat altis a radicibus et terram percoxerat igni, manabat venis ferventibus in loca terrae concava conveniens argenti rivus et auri, aeris item et plumbi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 42:3)
nec fit enim sonitus caeli de parte serena, verum ubi cumque magis denso sunt agmine nubes, tam magis hinc magno fremitus fit murmure saepe.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 3:1)
Hoc etiam pacto tonitru concussa videntur omnia saepe gravi tremere et divolsa repente maxima dissiluisse capacis moenia mundi, cum subito validi venti conlecta procella nubibus intorsit sese conclusaque ibidem turbine versanti magis ac magis undique nubem cogit uti fiat spisso cava corpore circum, post ubi conminuit vis eius et impetus acer, tum perterricrepo sonitu dat scissa fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:1)
nec mirum, cum plena animae vensicula parva saepe haud dat parvum sonitum displosa repente.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:2)
Est etiam ratio, cum venti nubila perflant, ut sonitus faciant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:3)
scilicet ut, crebram silvam cum flamina cauri perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:5)
Aridior porro si nubes accipit ignem, uritur ingenti sonitu succensa repente, lauricomos ut si per montis flamma vagetur turbine ventorum comburens impete magno;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:13)
nec res ulla magis quam Phoebi Delphica laurus terribili sonitu flamma crepitante crematur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:14)
Denique saepe geli multus fragor atque ruina grandinis in magnis sonitum dat nubibus alte;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION