라틴어 문장 검색

saepe manu stimulos rigida portabat, ut illum iurasses fessos modo disiunxisse iuvencos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 75:6)
denique nulla mihi captatur gloria, quaeque ingeniis stimulos subdere fama solet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 144)
Nos ambitui accommodare studemus, et cum ille est inordinatus, confusus vel inquinamento visuali et acustico saturatus, excessus stimulorum nos provocat ad quaerendam conformandamque identitatem integratam et felicem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 193:4)
Thebanus iuvenis superatis fit deus Indis, successu dum victor ovans lascivit et aurum captivae gentis revehit spoliisque superbus diffluit in luxum cum semiviro comitatu atque avidus vini multo se proluit haustu, gemmantis paterae spumis mustoque Falerno perfundens biiugum rorantia terga ferarum, his nunc pro meritis Baccho caper omnibus aris caeditur et virides discindunt ore chelydros qui Bromium placare volunt, quod et ebria iam tunc ante oculos regis satyrorum insania fecit, et fecisse reor stimulis furialibus ipsas maenadas inflammante mero in scelus omne rotatas.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권56)
nam quid vesani sibi vult ars inpia ludi?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권114)
sed factus de stirpe bonus, bonitatis in usum proditus et primo generis de fonte serenus, deterior mox sponte sua, dum decolor illum inficit invidia stimulisque instigat amaris.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 158)
"inde alii stimulos et acumina ferrea vibrant, qua parte aratis cera sulcis scribitur, et qua secti apices abolentur et aequoris hirti rursus nitescens innovatur area."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Cassiani Forocorneliensis.18)
"' his Maccabeos incitans stimulis parens hostem subegit subiugatum septies, quot feta natis, tot triumphis inclyta;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1323)
quanta virum iaceant congestis corpora acervis nosse licet, quorum nomina nulla legas, sexaginta illic defossas mole sub una reliquias memini me didicisse hominum, quorum solus habet conperta vocabula Christus, utpote quos propriae iunxit amicitiae, haec dum lustro oculis et sicubi forte latentes rerum apices veterum per monumenta sequor, invenio Hippolytum, qui quondam scisma Novati presbyter attigerat nostra sequenda negans, usque ad martyrii provectum insigne tulisse lucida sanguinei praemia supplicii, nec mirere senem perversi dogmatis olim munere ditatum catholicae fidei, cum iam vesano victor raperetur ab hoste exultante anima carnis ad exitium, plebis amore suae multis comitantibus ibat.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.4)
huius ad extremum, sequitur qua pulvere summo cornipedum refugas orbita trita vias, crura viri innectit laqueus nodoque tenaci adstringit plantas cumque rudente ligat, postquam conposito satis instruxere paratu martyris ad poenam verbera, vincla, feras, instigant subitis clamoribus atque flagellis, iliaque infestis perfodiunt stimulis, ultima vox audita senis venerabilis haec est:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.30)
influebat inde Spiritus in populum Carthaginis, auctor acrioris ingenii, stimulis ut pectora subditis calerent ad decus egregium discrimine sanguinis petendum, non trepidare docens nec cedere nec dolore vinei, laudis amore rapi, Christum sapere et fidem tueri.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.25)
"exulto talis quod potius venit vesanus, atrox, turbidus armiger, quam si veniret languidus ac tener mollisque ephebus tinctus aromate, qui me pudoris funere perderet."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis31)
"tenera, aspera, dura, docta, indocta simul, bruta et sapientia, nec non casta, incesta meae patuerunt pectora dextrae, sola igitur rapui quidquid Styx abdit avaris gurgitibus, nobis ditissima Tartara debent quos retinent populos, quod volvunt saecula nostrum est, quod miscet mundus, vesana negotia, nostrum, qui fit praevalidas quod pollens gloria vires deserit et cassos ludit fortuna lacertos?"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1142)
"Namque inscitia est, Adversum stimulum calces?"
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 266)
ea frena furenti concutit, et stimulos sub pectore vertit Apollo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION