라틴어 문장 검색

Illud ipsum, quod oculum modo dextrum modo sinistrum circumlinebat - dextrum si a petitore, alterum si a possessore esset acturus -, quod candidum splenium in hoc aut in illud supercilium transferebat, quod semper haruspices consulebat de actionis eventu, a nimia superstitione sed tamen et a magno studiorum honore veniebat.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 2:3)
Nihil aliud inveni quam superstitionem pravam et immodicam.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 8:2)
Neque civitates tantum, sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio pervagata est;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 9:4)
magna superstitio tibi sit natalis amicae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:277)
126. Colligamus etiam quaedam ex diuturna traditione monastica, quae initio fugam a mundo quodammodo affectavit, se subducens ab urbana corruptela.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 166:1)
eodem tempore indignus gradus consumendi aliquarum populi partium prosperarum est ponderandus atque efficacius corruptelae obsistendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 223:2)
Fines quos statuere debet sana, firmata ac nemini obnoxia societas, spectant ad provisiones, cautiones, congruas normas, vigilantiam normarum adhibitarum, corruptelae repudiationem, efficacem inspectionem effectuum ex productione exstantium, qui non expetuntur, nec non aptam actionem in incerta adventiciaque propulsanda pericula.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 229:4)
Quoniam ius, interdum, propter corruptelam suo non fungitur munere, instante populo, politica deliberatio requiritur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 231:5)
182. Provisa impactio ambitalis consiliorum ergolabicorum et inceptorum sinceros politicos et per dialogum excussos processus requirit, dum corruptela, quae veram ambitalem impactionem incepti per gratiarum commutationem tegit, saepe ad dubias pactiones faciendas ducit, quae ab officio renuntiationis nec non a diligenti dialogo abducunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 235:1)
Ipsa res politica pluries suae infamiae responsalis est, propter corruptelam atque defectum bonarum politicarum actionum publicarum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 251:2)
stulta superstitio tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 358)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)
en tibi Christum, infelix Iudaea, Deum, qui sabbata solvens terrea mortales aeterna in sabbata sumpsit, gentibus emicuit, praefulsit regibus, orbem possidet, imperii dominam sibi cedere 1 Romam conpulit et simulacra deum Tarpeia subegit, disce tuis, miseranda, malis, quo vindice tandem vana superstitio lex et carnaliter acta plectatur, cuius virtus te proterat ultrix.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3159)
quippe hanc conprendere promptum est, quam modus et species determinat, at Deus ingens atque superfusus trans omnia nil habet in se extremum, ut claudi valeat sensuve teneri, inconprensa manet virtus, cui linea defit ultima, quam spatium non mensurabile tendit, ergo animam factam, magno et factore minorem maioremque aliis atque omnibus imperitantem, corruptela putris nascentem turbida carnis concipit, ac membris tabentibus interfusam participat de faece sua;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3267)
monet ut deterrimus error utque superstitio veterum procul absit avorum, nec putet esse deum, nisi qui super omnia summus emineat magnique inmensa creaverit orbis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권34)

SEARCH

MENU NAVIGATION