라틴어 문장 검색

quidquid praecipies, esto brevis, ut cito dicta percipiant animi dociles teneantque fideles:
무엇이든지 조언하려거든, 짧게 하라, 빠르게 말한 것들을 마음이 순하게 이해하고, 충실하게 붙잡게 하기 위해: (퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 10:17)
pervius est Acheron iam languidus et remeare licet soli tibi nec te fata tenent post funera?
병약한 아케론 강이 통행 가능하여, 오직 너에게만 되돌아오는 것이 허락되었느냐? 장례 이후에 운명이 너를 더 이상 붙잡지 않고 있느냐? (세네카, Hercules Oetaeus 28:9)
cur te, cur ultima non tenuere tuas umbras loca?
왜 너를, 어째서 끝 없는 심연이 너의 그림자를 붙잡지 않았느냐? (세네카, Hercules Oetaeus 28:13)
[HERC] Non me gementis stagna Cocyti tenent nec puppis umbras furva transvexit meas;
[헤라클레스] Cocytus라는 탄식의 강은 저를 붙잡지 않고, 어두운 범선은 제 그림자를 나르지 않았습니다; (세네카, Hercules Oetaeus 28:16)
Et rursum: " Expande, inquit, palliolum tuum, quo operiris, et tene utraque manu ". Qua extendente et tenente, mensus est sex modios hordei et posuit super eam; quae portans ingressa est civitatem
그때에 보아즈가 “네가 쓴 너울을 이리 내어 붙잡고 있어라.” 하고 말하였다. 룻이 그것을 붙잡자 그는 보리 여섯 되를 퍼서 거기에 담아 주고 마을로 들어갔다. (불가타 성경, 룻기, 3장15)
quas urbes quosque agros quibusque finibus ante bellum tenuissent tenerent, populandique finem eo die Romanus faceret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 492:1)
In hac autem lectione magister eius Anselmus Laudunensis maximam ex antiquitate auctoritatem tunc tenebat.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE MAGISTRI SUI GUILLHELMI IN EUM 7:4)
Quod cum legatus subintellexisset, valde admirans ei respondit hoc nec de puerulo aliquo credi debere quod adeo erraret, cum communis, inquid, fides et teneat et profiteatur tres omnipotentes esse.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 1:3)
"Qui, fidens conscientie sue, negligit famam suam, crudelis est." Idem supra:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 1:20)
Istum haereticum nondum dico, nisi manifestata sibi doctrina Catholica fidei resistere maluerit, et illud quod tenebat elegerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:52)
Amabimus videndo et tenendo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:70)
Quo etiam videlicet res quaelibet ita animo tenetur, ut de ipsa non dubitetur, sive per opinionem, sive per experimentum quoque sensuum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 3:9)
V. Tenet igitur Christianae fidei religio unum solummodo Deum esse, ac nullo modo plures esse deos, unum omnium dominum, unum creatorem, unum principium, unum lumen, unum bonum, unum immensum, unum omnipotentem, unum aeternum, unam substantiam, sive essentiam incommutabilem penitus ac simplicem, cui nec partes aliquae, nec aliquid quod ipsa non fuerit, possit inesse, ac per omnia solam praedicat, ac credit unitatem, excepto quod ad personarum pertinet multitudinem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 5:1)
Sed quod certa fides tenet nec ingenitus est, nec genitus, sed ab utrisque procedens, id est a Patre et Filio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:6)
Sed quod certa fides tenet nec ingenitus est, nec genitus, sed ab utrisque procedens, id est a Patre et Filio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION