라틴어 문장 검색

transiluit ignis inque trepidantes focos
(세네카, Thyestes 784:1)
hic qui sacris pervius astris
(세네카, Thyestes 863:1)
et hiatus Erebi pervium ad superos iter
(세네카, Troades 190:1)
solisne retro pervium est Danais iter?
(세네카, Troades 449:1)
et terram mmor transilit et maria.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18c11)
me licet aeratis astringant bracchia nodis, sint tua vel Danaes condita membra domo, in te ego et aeratas rumpam, mea vita, catenas, ferratam Danaes transiliamque domum.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 206)
fluviorum quoque, si qui non navigabiles, vada commoda, vel certe pervii pontes, quos antiquitas a fundamentis ad usque aggerem calcabili silice crustatum crypticis arcubus fornicavit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio1 suo salutem 3:1)
"camporum bone conditor meorum, qui me vallibus aviis refusum et ripas habitare nescientem recti legibus alvei ligasti, et nunc ille ego turbidus minaxque, vix passus dubias prius carinas, iam pontem fero perviusque caleor;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana18)
densior a terris et nulli pervia flammae subtexit nox atra polos, iam claustra rigentis Aeoliae percussa sonant, venturaque rauco ore minatur hiemps, venti transversa frementes confligunt axemque emoto cardine vellunt, dum caelum sibi quisque rapit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권120)
Illi in secessu pariter sub rupe iacebant felices, quos una dies, manus abstulit una, pervia vulneribus media trabe pectora nexi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권55)
Silva capax aevi validaque incurva senecta, aeternum intonsae frondis, stat pervia nullis solibus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권183)
"nam tergo numquam metus, hasta vetustum silvarum decus, emissae cui pervia semper armaque corporaque et numquam manus inrita voti."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권157)
"nec iste meus dirisque en pervius astris inspicitur."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권16)
ut aliter dementire videatur qui sacras turres pervolat, aliter qui tecta viciniae transilit, et alia vis pronuntietur in eo qui genitalia vel lacertos, aha qui sibi gulam prosecat.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 23장 3:2)
Erat autem Mellitus corporis quidem infirmitate, id est podagra, grauatus, sed mentis gressibus sanis alacriter terrena quaeque transiliens, atque ad caelestia semper amanda, petenda, et quaerenda peruolans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII.6)

SEARCH

MENU NAVIGATION