도구

도구

라틴어 문장 검색

Aetolos, primos hostes Philippi, semper socios Romanorum, pactos in foedere suas urbes agrosque fore devicto Philippo, fraudari Echino et Pharsalo, insimulavit fraudis Romanos quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde praesidia obicere semper soliti sint numquam,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 265:1)
et pactus ut abducere inde milites quos praesidii causa habebat liceret, tradidit Quinctio urbem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 343:1)
esse autem tria genera foederum, quibus inter se paciscerentur amicitias civitates regesque:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 643:1)
nos ver inquit Menippus nec volumus nec possumus pacisci quicquam quo regnum Antiochi minuatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 665:1)
nam ipsis certum esse non modo non recipere moenibus, sed ne societatem quidem ullam pacisci nisi ex auctoritate Romanorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 548:1)
priores Achaei et Eumenis milites pacti ut sine fraude liceret abire, praesidio excesserunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 604:2)
senatus ita ut ad unum omnes consentirent, decrevit vacationem rei navalis eis colonis non esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 32:3)
ostia et Fregenae et Castrum Novum et Pyrgi et Antium et Tarracina et Minturnae et Sinuessa fuerunt, quae cum praetore de vacatione certarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 33:1)
is post fugam ab Thermopylis Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum missis ultro ad Diophanen praetorem Achaeorum nuntiis pecunia pactus insulam Achaeis tradidit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 368:1)
pretium tanti meriti nullum aliud pacisci quam reditum in patriam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 105:3)
haec cum audissent, quinque dierum spatio ad deliberandum sumpto, temptata interim spe auxilii ab Antiocho, postquam legati missi ad regem nihil in eo praesidii esse retulerant, tum portas aperuerunt, pacti ne quid hostile paterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 370:1)
certo auri pondere pactus, ne quem suorum conscium haberet, ipsi permittit ut quem vellet unum ex captivis nuntium ad suos mitteret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 298:2)
neganti Paulo nisi cum deditis pacisci se pacem, non tam id recusabant quam tempore aiebant opus esse, ut generi agresti hominum persuaderetur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 294:1)
P. Licinius consul senatus consulta recitari iussit, primum, quo bellum senatus iussisset, deinde, quo veteres centuriones quam plurimos ad id bellum scribi censuisset, nec ulli qui non maior annis quinquaginta esset vacationem militiae esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 347:1)
quodsi mihi nec stipendia omnia emerita essent necdum aetas vacationem daret, tamen, cum quattuor milites pro me vobis dare, P. Licini, possem, aequum erat me dimitti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 362:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION