라틴어 문장 검색

hinc Numidae accusant, illinc nova vellera Seres, atque Arabum populus sua despoliaverat arva.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 119:8)
Prima malas docuit mirantibus aequoris undis Peliaco pinus vertice caesa vias, Quae concurrentis inter temeraria cautes Conspicuam fulvo vellere vexit ovem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 111)
Cum bene iactati pulsarant arva ligones, Ruperat et duram vomer aduncus humum, Seminaque in latos ierant aequaliter agros, Inrita decepti vota colentis erant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1021)
et sua velleribus nomina cera dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 37:4)
quamvis mittatur Athenis demptus ab inmundo vellere sucus ovis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 43:5)
dictaque Varroni fulvis insignia villis vellera, germanae, Phrixe, querenda tuae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 68:1)
nec dubitem longis purgare ligonibus herbas, et dare iam sitiens quas bibat hortus aquas, unde sed hoc nobis, minimum quos inter et hostem discrimen murus clausaque porta facit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 828)
vellera dura ferunt pecudes, et Palladis uti arte Tomitanae non didicere nurus, femina pro lana Cerealia munera frangit, suppositoque gravem vertice portat aquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 87)
sarcula cessabant, versique in pila ligones, factaque de rastri pondere cassis erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권389)
ut tetigit fulvi saetis hirsuta leonis vellera, pertimuit sustinuitque manum attonitusque metu rediit, ut saepe viator turbatus viso rettulit angue pedem, inde tori, qui iunctus erat, velamina tangit mollia, mendaci decipiturque nota.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권218)
hanc cole, qui maculas laesis de vestibus aufers, hanc cole, velleribus quisquis aena paras;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권529)
"hic here Phrixeae vellera pressit ovis."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권549)
nunc pulli velleris usus abest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권434)
sternitur in duro vellus utrumque solo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권451)
bis caput intonsum fontana spargitur unda, bis sua faginea tempora fronde tegit, usus abest Veneris, nec fas animalia mensis ponere, nec digitis anulus ullus inest, veste rudi tectus supra nova vellera corpus ponit, adorato per sua verba deo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권452)

SEARCH

MENU NAVIGATION