라틴어 문장 검색

Haec ipse considerans attuli non ignava opum pondera, quibus ad facinus nihil instructius, cum habendi sitis incanduit, ad meritum nihil vilius, cum ea sibi victor animus calcata subiecit, sed ea, quae ex Graecarum opulentia litterarum in Romanae orationis thesaurum sumpta conveximus Ita enim mei quoque mihi operis ratio constabit, si, quae ex sapientiae doctrinis elicui, sapientissimi iudicio conprobentur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:2)
At nos desuper irridemus uilissima rerum quaeque rapientes securi totius furiosi tumultus eoque uallo muniti quo grassanti stultitiae aspirare fas non sit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:17)
Nec conueniebat uilissimorum me spirituum praesidia captare, quem tu in hanc excellentiam componebas ut consimilem deo faceres.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:5)
Operis tanti pars non uilis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 44:1)
Nam si omne cuiusque bonum eo cuius est constat esse pretiosius, cum uilissima rerum uestra bona esse iudicatis eisdem uosmet ipsos uestra existimatione summittitis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:9)
neque enim uile quiddam contemnendumque est quod adipisci omnium fere mortalium laborat intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:9)
Sed quis non spernat atque abiciat uilissimae fragilissimaeque rei, corporis, seruum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:13)
Respicite caeli spatium, firmitudinem, celeritatem et aliquando desinite uilia mirari.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:16)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
et esset, inquit, infiniti stuporis omnibusque horribilius monstris si, uti tu aestimas, in tanti uelut patris familias dispositissima domo uilia uasa colerentur, pretiosa sordescerent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:9)
Et qui gustavit talem delectationem spernit omnem minorem ut sensibilem, quae in veritate minor est et vilior.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:5)
Et homo qui eam eligit propter eam vilior est, quam qui eligit primam.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:6)
pretium non vile laboris Cymothoën facilem, quae nunc detrectat, habebis.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:89)
te propter Paphias sedes Cyprumque reliqui, te propter libuit tantos explere labores et tantum transnare maris, ne vilior ultra privatos paterere lares neu tempore longo dilatos iuvenis nutriret Honorius ignes.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:161)
sed vilior ante obscurae latuit pars ignotissima turbae, donec Abundanti furiis — qui rebus Eois exitium primumque sibi produxit — ab imis evectus thalamis summos invasit honores.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:92)

SEARCH

MENU NAVIGATION