라틴어 문장 검색

Nec species sua cuique manet, rerumque novatrix ex aliis alias reddit natura figuras:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:1)
Mihi mens interrita mansit exsiliis contenta suis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:8)
At proceres, quoniam muros intrare vetaris, ruris honorati tantum tibi, Cipe, dedere, quantum depresso subiectis bubus aratro complecti posses ad finem lucis ab ortu, cornuaque aeratis miram referentia formam postibus insculpunt, longum mansura per aevum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:5)
his ego commotus dixi tibi protinus ipsi scaena manet dotes grandis, amice, tuas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 921)
nec comites volucri contenta est vincere cursu, occupat egressas quamlibet ante rates, et pariter fluctus fert ac salientia longe aequora, nec saevis victa madescit aquis, illa, Corinthiacis primum mihi cognita Cenchreis, fida manet trepidae duxque comesque fugae, perque tot eventus et iniquis concita ventis aequora Palladio numine tuta fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 103)
crede mihi, bene qui latuit bene vixit, et intra fortunam debet quisque manere suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 411)
prospera sic maneat vobis fortuna, nec umquam contacti simili sorte rogetis idem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b20)
tu quoque, quam studii maneat felicior usus, effuge venturos, qua potes, usque rogos!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 725)
ergo ubi delicuit nondum prior, altera venit, et solet in multis bima manere locis tantaque commoti vis est Aquilonis, ut altas aequet humo turres tectaque rapta ferat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 107)
tempore Poenorum compescitur ira leonum, nec feritas animo, quae fuit ante, manet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 63)
nil adeo validum est, adamas licet alliget illud, ut maneat rapido firmius igne Iovis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 816)
interea tacito passu labentibus annis liberior fratri sumpta mihique toga est, induiturque umeris cum lato purpura clavo, et studium nobis, quod fuit ante, manet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1014)
mens tamen aegra iacet, nec tempore robora sumpsit, affectusque animi, qui fuit ante, manet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 25)
cumque alii fugerent subitae contagia cladis, nec vellent ictae limen adire domus, te sibi cum paucis meminit mansisse fidelem, si paucos aliquis tresve duosve vocat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 415)
et tua, quod malles, pietas ignota maneret, implerent venti si mea vela sui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 528)

SEARCH

MENU NAVIGATION