도구

도구

라틴어 문장 검색

mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
et tamen est aliquis, qui vulnera cruda retractet, solvat et in mores ora diserta meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1110)
ergo quicumque es, rescindere crimina noli, deque gravi duras vulnere tolle manus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1132)
nos quoque delectant, quamvis nocuere, libelli, quodque mihi telum vulnera fecit, amo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 118)
forsitan hoc studium possit furor esse videri, sed quiddam furor hic utilitatis habet, semper in obtutu mentem vetat esse malorum, praesentis casus inmemoremque facit, utque suum Bacche non sentit saucia vulnus, dum stupet Idaeis exululata modis, sic ubi mota calent viridi mea pectora thyrso, altior humano spiritus ille malo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 119)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
neve retractando nondum coeuntia rumpam vulnera:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 422)
" exigis ut nulli gemitus tormenta sequantur, acceptaque gravi vulnere flere vetas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 128)
quaeque mora spatioque suo coitura putavi vulnera non aliter quam modo facta dolent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 26)
grandibus accedunt tempore damna malis, paene decem totis aluit Poeantius annis pestiferum tumido vulnus ab angue datum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 28)
et mea, si facinus nullum commisimus, opto, vulnera qui fecit, facta levare velit, contentusque mei iam tandem parte doloris exiguum pleno de mare demat aquae, detrahat ut multum, multum restabit acerbi, parsque meae poenae totius instar erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 210)
quamvis procul absumus, opto candidus huc venias dissimilisque meo, si quod et instabat dominae miserabile vulnus, sit perfuncta meis tempus in omne malis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 59)
in quibus est nemo, qui non coryton et arcum telaque vipereo lurida felle gerat, vox fera, trux vultus, verissima Martis imago, non coma, non ulla barba resecta manu, dextera non segnis fixo dare vulnera cultro, quem iunctum lateri barbarus omnis habet, vivit in his heu nunc, lusorum oblitus amorum, hos videt, hos vates audit, amice, tuus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 78)
non tamen ingratum est, quodcumque oblivia nostri impedit et profugi nomen in ora refert, quamvis interdum, quae me laesisse recordor, carmina devoveo Pieridasque meas, cum bene devovi, nequeo tamen esse sine illis, vulneribusque meis tela cruenta sequor, quaeque modo Euboicis lacerata est fluctibus, audet Graia Capheream currere puppis aquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 711)
utque fit, in me aliquid ficti, dicentibus illis abnuerim quotiens adnuerimque, putant, adde quod iniustum rigido ius dicitur ense, dantur et in medio vulnera saepe foro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1020)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION