도구

도구

라틴어 문장 검색

quo etiam gravius iudicium in dicendo subimus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 125:2)
Qua re quoniam mihi levius quoddam onus imponitis neque ex me de oratoris arte, sed de hac mea, quantulacumque est, facultate quaeritis, exponam vobis non quandam aut perreconditam aut valde difficilem aut magnificam aut gravem rationem consuetudinis meae, qua quondam solitus sum uti, cum mihi in isto studio versari adulescenti licebat.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 135:2)
In cotidianis autem commentationibus equidem mihi adulescentulus proponere solebam illam exercitationem maxime, qua C. Carbonem nostrum illum inimicum solitum esse uti sciebam, ut aut versibus propositis quam maxime gravibus aut oratione aliqua lecta ad eum finem, quem memoria possem comprehendere, eam rem ipsam, quam legissem, verbis aliis quam maxime possem lectis, pronuntiarem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 154:1)
- me enim et hunc Sulpicium impedit pudor ab homine omnium gravissimo, qui genus huius modi disputationis semper contempserit, haec, quae isti forsitan puerorum elementa videantur, exquirere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 163:2)
de libertate, quo iudicium gravius esse nullum potest, nonne ex iure civili potest esse contentio, cum quaeritur, is, qui domini voluntate census sit, continuone, an, ubi lustrum sit conditum, liber sit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 183:2)
Quis enim umquam orator magnus et gravis, cum iratum adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam, quod nesciret, quid esset iracundia, fervorne mentis an cupiditas puniendi doloris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:1)
idemque Servium Galbam, quem hominem probe commeminisse se aiebat, pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem in eum ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, aspere apud populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis exposuit ipse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:2)
Tamen me auctore nemo dicendi studiosus Graecorum more tragoedorum voci serviet, qui et annos compluris sedentes declamitant et cotidie, ante quam pronuntient, vocem cubantes sensim excitant eandemque, cum egerunt, sedentes ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipiunt et quasi quodam modo conligunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 251:4)
neque minus haec tamen tua gravissimi sermonis lenitas, quam illa summa vis et contentio probatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 255:2)
atque ita se uterque graviorem fore, si alter contemnere, alter ne nosse quidem Graecos videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 4:3)
qui simul ut increpuit, in media oratione de maximis rebus et gravissimis disputantem philosophum omnes unctionis causa relinquunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 21:3)
ita levissimam delectationem gravissimae, ut ipsi ferunt, utilitati anteponunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 21:4)
qui idem, hoc accusante Sulpicio, cum hominem seditiosum furiosumque defenderet, non dubitavit seditiones ipsas ornare ac demonstrare gravissimis verbis multos saepe impetus populi non iniustos esse, quos praestare nemo posset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 124:4)
quo modo nunc se istorum artes habent, pertimescenda est multitudo causarum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 140:3)
et certe non tulit ullos haec civitas clariores aut auctoritate graviores aut humanitate politiores P. Africano, C. Laelio, L. Furio, qui secum eruditissimos homines ex Graecia palam semper habuerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 154:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION