도구

도구

라틴어 문장 검색

Clementia hoc primum praestat, ut, quos dimittit, nihil aliud illos pati debuisse pronuntiet ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 32:8)
Cum semel animum virtus induravit, undique invulnerabilem praestat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 92:3)
tutam te praestabunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 119:11)
Quantulum erat tibi immunem ab hac iniuria praestare eum hominem, in quem videbatur indulgentia tua ratione certa pervenisse et non ex tuo more temere incidisse !"
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 13:3)
Illud quoque te non minimum adiuvent, si cogitaverit nulli minus gratum esse dolorem tuum quam ei, cui praestari videtur;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 25:1)
Nulla itaque eius officii ratio est, quod ei, cui praestatur, si nihil sentit, super- vacuum est, si sentit, ingratum est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 25:3)
Ille enim indulgentiam tibi tamquam fratri praestitit, venerationem tamquam parenti, cultum tamquam superiori ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 26:5)
nunc tantum tibi praestandum est, quantum promisisti.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 33:4)
C. Caesar amissa sorore Drusilla, is homo, qui non magis dolere quam gaudere principaliter posset, conspectum conversationemque civium suorum profugit, exsequis sororis suae non interfuit, iusta sorori non praestitit, sed in Albano suo tesseris ac foro et pervolgatis huiusmodi aliis occupationibus acerbissimi funeris elevabat mala.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:1)
Satis praestiterit ratio, si id unum ex dolore, quod et superest et abundat, exciderit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:1)
Non possum nunc per obsequium nec molliter adsequi tam durum dolorem ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 9:6)
Quam in omni vita servasti morum probitatem et verecundiam, in hac quoque re praestabis ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 19:3)
Deinde oro atque obsecro, ne te difficilem amicis et intractabilem praestes.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 26:1)
Idem tamen ut redit domum, et implevit oculos et aliquas voces flebiles misit et peractis, quae mos erat praestare defunctis, ad Capitolinum illum redit vultum.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 73:3)
Nihil vetat illos tibi suprema praestare et laudari te a liberis tuis, sed sic te para tamquam in ignem impositurus vel puerum vel iuvenem vel senem;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 98:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION