라틴어 문장 검색

a regni negotio nomen est sortitus;
(ARCHIPOETA, IV106)
tamen de sententiis nominum et rerum,
(ARCHIPOETA, V26)
cuius nomen omnibus reor esse notum,
(ARCHIPOETA, V54)
non possum diligere nomen Palatini,
(ARCHIPOETA, V87)
timet nomen Caesaris, ut leonem pecus.
(ARCHIPOETA, IX124)
Fuit in Mercia moderno tempore quidam strenuus atque universis circa se regibus et regionibus finitimis formidolosus rex, nomine Offa, qui vallum magnum inter Britanniam atque Merciam de mari usque ad mare fieri imperavit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 14 17:1)
Cuius filiam, nomine Eadburh, Beorhtric Occidentalium Saxonum rex, sibi in coniugium accepit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 14 17:2)
Pagani quoque post eius expulsionem totum Merciorum regnum suo dominio subdiderunt, quod tamen miserabili condicione cuidam insipienti ministro (cuius nomen erat Ceolwulf) eodem pacto custodiendum commendaverunt, ut qualicunque die illud vellent habere interim, pacifice illis assignaret.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 46 49:4)
Sui ergo hoc rumore expergefacti et etiam, audito daemonum nomine, perterriti utrique et inexpertes, et etiam illi, Iudaico more, domini sui proditores, hinc inde ad ecclesiae ostia concurrunt, sed antequam advenirent, latrunculi praecipiti cursu ad proximantia sibi gronnae latibula, semivivum abbatem relinquentes, confugiunt.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 97 102:6)
Nam basterna innoxie te vehi posse noster Lucinianus auctor est.
(아우구스티누스, 편지들, 3. (A. D. 389 Epist. X) Nebridio Augustinus 1:6)
Huius nos virtutes per mundanum opus diffusas multis vocabulis invocamus, quoniam nomen eius cuncti proprium videlicet ignoramus.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 1:7)
Nam deus omnibus religionibus commune nomen est.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 1:8)
Inter quos Lucitas etiam haud minore cultu suspicitur atque alii interminato numero, diis hominibusque odiosa nomina, qui conscientia nefandorum facinorum specie gloriosae mortis scelera sua sceleribus cumulantes dignum moribus factisque suis exitum maculati reppererunt.
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 2:5)
Nam quod nomina quaedam mortuorum Punica collegisti, quibus in nostram religionem festivas, ut tibi visum est, contumelias iaciendas putares, nescio, utrum refellere debeam, an silentio praeterire.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 2:1)
si autem graves tibi videntur, miror, quod nominum absurditate commoto in mentem non venerit habere vos et in sacerdotibus Eucaddires et in numinibus Abaddires.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION