도구

도구

라틴어 문장 검색

Si animus fortuita contempsit, si se supra metus sustulit nec avida spe infinita complectitur, sed didicit a se petere divitias ;
(세네카, 행복론, Liber VII 8:1)
Nam quemadmodum ille, si enixam et sedulam operam transire pro irrita patitur, cui gratia referatur, indignus est, ita tu ingratus es, nisi ei, qui voluntatem bonam in solutum accipit, eo libentius debes, quia dimittens.
(세네카, 행복론, Liber VII 87:2)
demus, etiam si multa in irritum data sunt ;
(세네카, 행복론, Liber VII 151:1)
Atqui haec est pars temporis nostri sacra ac dedicata, omnis humanos casus supergressa, extra regnum fortunae subducta, quam non inopia, non metus, non morborum incursus exagitet ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 58:2)
Diem noctis expectatione perdunt, noctem lucis metu.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 100:4)
Ut fulmina paucorum periculo cadunt, omnium metu, sic animadversiones magnarum potestatum terrent latius quam nocent, non sine causa ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 47:3)
Relinquat oportet securi aliquid metus multoque plus spei quam periculorum ostentet ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 77:4)
tantum enim necesse est timeat, quantum timeri voluit, et manus omnium observet et eo quoque tempore, quo non captatur, peti se iudicet nullumque momentum immune a metu habeat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 116:2)
si paulum valetudo titubavit, non spem hominum excitari, sed metum ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 118:2)
Non aliud quam captarum urbium forma et terribiles facies publici metus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 148:2)
Transeo tot pericula, tot metus, quos sine intervallo in te incursantis pertulisti.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 11:2)
Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, quem profugum capta patria, exiguas reliquias trahentem necessitas et victoris metus longinqua quaerentem in Italiam detulit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 42:1)
si ultimum diem non quasi poenam, sed quasi naturae legem aspicis, ex quo pectore metum mortis eieceris, in id nullius rei timor audebit intrare ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 92:5)
Illae consolabuntur, illae delectabunt, illae si bona fide in animum tuum intraverint, numquam amplius intrabit dolor, numquam sollicitudo, numquam adflictationis irritae supervacua vexatio.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 120:1)
tulit tamen eodem tempore et luctum et metum evictisque tempestatibus corpus eius naufraga evexit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 135:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION