라틴어 문장 검색

sic vulneratus anguis ictu spiculi ferrum remordet et dolore saevior quassando pressis inmoratur dentibus, hastile fixum sed manet profundius nec cassa sentit morsuum pericula.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.110)
"per solis ignes iuro, qui nostros dies reciprocatis administrat circulis, cuius recursu lux et annus ducitur, ignes parandos iam tibi tristis rogi, qui fine digno corpus istud devorent, quod perseverans tam resistit nequiter sacris vetustis, nec dolorum spiculis victum fatiscit, fitque poenis fortius."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1226)
"regem perennem rex perennis protulit in se manentem nec minorem tempore, quia tempus illum non tenet;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1239)
manere salvam vocis harmoniam probe non posse, inani concavo verba exprimi, quae concrepare ligula moderatrix facit, esto ut resultet spiritus vacuo specu, echo sed extat inde, non oratio.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1410)
palliolis etiam bibulae siccantur harenae, ne quis in infecto pulvere ros maneat, si quis et in sudibus recalenti aspergine sanguis insidet, hunc omnem spongia pressa rapit, nec iam densa sacro quidquam de corpore silva obtinet aut plenis fraudat ab exequiis, cumque recensetis constaret partibus ille corporis integri qui fuerat numerus, nec purgata aliquid deberent avia toto ex homine extersis frondibus et scopulis, metando eligitur tumulo locus:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.42)
"ille manet quod semper erat, quod non erat esse incipiens:"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 117)
"mihi contulit et sibi mansit, nec Deus ex nostris minuit sua, sed sua nostris dum tribuit nosmet dona ad caelestia vexit, dona haec sunt, quod victa iaces, lutulenta Libido, nec mea post Mariam potis es perfringere iura."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 119)
ecce modesta gravi stabat Patientia vultu per medias inmota acies variosque tumultus, vulneraque et rigidis vitalia pervia pilis spectabat defixa oculos et lenta manebat, hanc procul Ira tumens, spumanti fervida rictu, sanguinea intorquens subfuso lumina felle, ut belli exsortem teloque et voce lacessit, inpatiensque morae conto petit, increpat ore, hirsutas quatiens galeato in vertice cristas.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 126)
inde quieta manet Patientia, fortis ad omnes telorum nimbos et non penetrabile durans.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 132)
ac ne fallacem puteum deprendere posset cauta acies, virgis adopertas texerat oras, et superinposito simularat caespite campum, at regina humilis, quamvis ignara, manebat ulteriore loco nec adhuc ad Fraudis opertum venerat aut foveae calcarat furta malignae.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 167)
Ut sit satius perdere Quam aut hic nunc manere tam diu, aut tum persequi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 267)
Quamvis etiam maneo otiosus hic.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 449)
Maneo:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 298)
sed si quid est Quod mea opera opus sit vobis, aut tu plus vides, Manebo, ne quod vestrum remorer commodum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 344)
Ego rus ibo, atque ibi manebo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 135)

SEARCH

MENU NAVIGATION