라틴어 문장 검색

O dignum, quem in consilium patres advocarent !
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 98:1)
O dignum, quem coheredem innocentibus liberis scriberent!
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 98:2)
Uter autem praeceptor liberali- bus studiis dignior, qui excarnificabit discipulos, si memoria illis non constiterit aut si parum agilis in legendo oculus haeserit, an qui monitionibus et verecundia emendare ac docere malit ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 100:2)
O hominem mille mortibus dignum, sive devorandos servos obiciebat muraenis, quas esurus erat, sive in hoc tantum illas alebat, ut sic aleret.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 109:3)
Hoc est etiam ex victoria sua triumphare testarique nihil se, quod dignum esset victore, apud victos invenisse.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 128:2)
et ut generosi ac nobiles equi melius facili freno reguntur, ita clementiam voluntaria innocentia impetu suo sequitur, et dignam putat civitas, quam servet sibi.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 139:2)
Nullum ornamentum principis fastigio dignius pulchriusque est quam illa corona ob cives servatos, non hostilia arma detracta victis, non currus barbarorum sanguine cruenti, non parta bello spolia.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 151:2)
" O dignam vocem, quam audirent omnes gentes, quae Romanum imperium incolunt quaeque iuxta iacent dubiae libertatis quaeque se contra viribus aut animis attollunt!
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 4:1)
O vocem publica generis humani innocentia dignam, cui redderetur antiquum illud saeculum !
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 4:3)
Erunt cives, erunt socii digni hac bonitate, et in totum orbem recti mores revertentur ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 7:6)
ceterum omnibus dignis proderit et deorum more calamitosos propitius respiciet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:7)
Remoto ergo iudicio plurium, quos prima rerum species, utcumque credita est, aufert, videamus, quid sit exilium.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 27:1)
Et hoc cogitandum est, ista veris bonis per falsa et prave credita obstare.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 55:3)
dignus fuit ille te fratre.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 15:2)
Tu certe eras dignissimus, qui ne ex indigno quidem quicquam doleres fratre.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION