라틴어 문장 검색

— Quis esset, inquit, rerum omnium finis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:41)
Platoni, inquam, uehementer assentior;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:2)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:6)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
— Mundum, inquit, hunc deo regi paulo ante minime dubitandum putabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:9)
— Ne nunc quidem arbitror, inquam, nec umquam dubitandum putabo, quibusque in hoc rationibus accedam breuiter exponam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:10)
cum haec, inquit, ita sentias, paruam mihi restare operam puto ut felicitatis compos patriam sospes reuisas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:2)
— Et ad mundum igitur, inquit, regendum nullis extrinsecus amminiculis indigebit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:6)
— Id, inquam, ita est necessarium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:8)
— Negari, inquam, nequit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:10)
— Atqui deus ipsum bonum esse monstratus est. — Memini, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:11)
— Uehementer assentior, inquam, et id te paulo ante dicturam tenui licet suspicione prospexi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:13)
— Credo, inquit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:14)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION