라틴어 문장 검색

Appius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 184:7)
quanquam hoc exemplum ad aliud quoque schema pertinet, cuius et initia inter se et fines iidem sunt, quis et quis, Appius et Appius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 185:1)
aliter enim P. Clodius, aliter Appius Caecus, aliter Caecilianus ille, aliter Terentianus pater fingitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 40:3)
Appia cur totiens te via Lanuvium?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 326)
ad extremum nemo saeculo meo quae voluit affirmare sic valuit, si- quidem dum sese adversus eum, quem contra loquitur, exertat, morum ac studiorum linguae utriusque symbolam iure sibi vindicat, sentit ut Pythagoras dividit ut Socrates, explicat ut Platon implicat ut Aristoteles, ut Aeschines blanditur ut Demosthenes irascitur, vernat ut Hortensius aestuat ut Cathegus, incitat ut Curio moratur ut Fabius, simulat ut Crassus dissimulat ut Caesar, suadet ut Cato dissuadet ut Appius persuadet ut Tullius.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 6:1)
flectere iam cupidum gressus, qua limite noto Appia longarum teritur regina viarum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis4)
illic flectitur excitus viator, illic Appia se dolet relinqui, tune velocior acriorque cursus, tunc ipsos iuvat impetus iugales;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana23)
"donec Troicus ignis et renatae Tarpeius pater intonabit aulae, haec donec via te regente terras annosa magis Appia senescat."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana48)
Curre per Euboicos non segnis, cpistola, campos, hac ingressa vias, qua nobilis Appia crescit in latus et molles solidus premit agger harenas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum1)
Est locus, ante urbem qua primum nascitur ingens Appia quaque Italo gemitus Almone Cybebe ponit et Idaeos iam non reminiscitur amnes, hic te Sidonio velatam molliter ostro eximius coniunx - nec enim fumantia busta clamoremque rogi potuit perferre - beato composuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam83)
Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 228:1)
nec temperatum manibus foret, ni propere consules, P. Servilius et Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 249:1)
fusis Auruncis victor tot intra paucos dies bellis Romanus promissa consulis fidemque senatus exspectabat, cum Appius et insita superbia animo et ut collegae vanam faceret fidem, quam asperrime poterat, ius de creditis pecuniis dicere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 279:1)
unum hercule virum - id enim plus esse quam consulem - qualis Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 296:1)
Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 311:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION