라틴어 문장 검색

'socer' vero, quia Pompeius habuit Iuliam, filiam Caesaris, quae in partu periit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 8303)
K#1123. Iuliarum die, quo tempore remeare sol ad inferiores incipit circulos, et aliud hiemale viii.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1005)
aurea phoebe pulchra, ut "at non Venus aurea contra". 'Phoebe' autem venit ab eo quod est 'Phoebus'. et sciendum, propria nomina femininum ex se tantum, non etiam neutrum facere, ut 'Phoebus Phoebe', 'Iulius Iulia', 'Tullius Tullia', non ut appel- lativum 'doctus docta doctum'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4311)
quod opus Iulium dictum est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1614)
sed hic ambitiose undam Iuliam appellavit frementem contra moles a Iulio oppositas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1615)
'Iulia' autem 'unda' significat portum Puteolanum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1627)
iulia unda per prolepsin positum est, ut loca prius laudet, quam illum, qui ea fecit, ut laudes inveniant auctorem, id est Augustum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1629)
at Capyis Anchises, cuius Aeneas, cuius Iulus, a quo Iulia gens stemmate de- scendit ad Caesarem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 356)
Ennius "Assaraco natus Capys optimus, isque pium ex se Anchisen generat". ergo 'Assaraci (proles') Iulia familia, (quae) usque ad Augustum pervenit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3510)
Q. etiam Maximus Verrucosus orator habitus est temporibus illis et Q. Metellus, is qui bello Punico secundo cum L. Veturio Philone consul fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 14장 5:2)
festivitate igitur et facetiis, inquam, C. Iulius L.F. et superioribus et aequalibus suis omnibus praestitit oratorque fuit minime ille quidem vehemens, sed nemo umquam urbanitate, nemo lepore, nemo suavitate conditior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 48장 1:1)
Motus erat is, quem et C. Iulius in perpetuum notavit, cum ex eo in utramque partem toto corpore vacillante quaesivit quis loqueretur e luntre, et Cn.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 60장3)
et quamquam inciderat in Cottae et Sulpici aetatem, qui annis decem maiores erant, excellente tum Crasso et Antonio, dein Philippo, post Iulio, cum his ipsis dicendi gloria comparabatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 88장 1:2)
At vero T. Veturius et Sp.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 141:1)
Postero igitur die, quam illa erant acta, hora fere secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet, Antonius autem inambularet cum Cotta in porticu, repente eo Q. Catulus senex cum C. Iulio fratre venit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION