도구

도구

라틴어 문장 검색

Perplures annos, postquam a praeceptore discesserat, doctrinam ab illo acceptam multum atque sedulo auxit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.14)
Hae conditiones, ita ab eo oblatae, partim acceptae, partim repudiatae erant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.44)
Quamvis, enim, eos honore afficere solenne non esset, quorum vita in generis humani commodis promovendis insumpta fuit, Washingtonii, tamen, res gestae tantae extiterunt, ut populus universus Americanus, doloris indicium, qui tam late patet, deposcere suo jure debet.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.22)
Fescennina per hunc inuenta licentia morem uersibus alternis opprobria rustica fudit,libertasque recurrentis accepta per annoslusit amabiliter, donec iam saeuos apertamin rabiem coepit uerti iocus et per honestasire domos impune minax.
(호라티우스의 두번째 편지, 163)
numquid ego a temagno prognatum deposco consule cunnum velatumque stola, mea cum conferbuit ira?
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장38)
ferrum est quod amant, hic Sergius idem accepta rude coepisset Veiento videri.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI52)
Chrysippus non dicet idem nec mite Thaletis ingenium dulcique senex vicinus Hymetto, qui partem acceptae saeva inter vincla cicutae accusatori nollet dare.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII73)
Voces quoque obequitantis acceptae, altera cruenta, sed docta et ad victoriam efficax
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 50:2)
Sed accepta partium clade nihil cunctatus, ut sapiente dignum erat, mortem sibi etiam laetus accivit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 70:3)
Non minor ex via postea quam ab hostibus accepta clades.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM PARTHICUM SUB ANTONIO 7:5)
Inter haec Avieni dicta Flavianus et Eustathius, par insigne amicitiae, ac minimo post Eusebius ingressi alacriorem fecere coetum, acceptaque ac reddita salutatione consederunt percontantes quidnam offenderint sermocinationis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 4:1)
Στείχετε μαιόμενοι Σικελῶν Σατούρνιον αἶαν Ἡδ’ Ἀβορειγενέων, Κοτύλην, οὗ νᾶσος ὀχεῖται, Οἷς ἀναμιχθέντες δεκάτην ἐκπέμπετε Φοίβῳ Καὶ κεφαλὰς ἅιδῆ καὶ τῷ πατρὶ πέμπετε φῶτα· acceptaque sorte, cum Latium post errores plurimos adpulissent, in lacu Cutiliensi enatam insulam deprehenderunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 28:2)
Ac, ne quis libertos dicat hanc fidem beneficio potius libertatis acceptae quam ingenio debuisse, accipe servi in dominum benignitatem, cum ipse a domino puniretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 18:2)
sed et post calamitatem apud Thrasimenum notae cladis acceptam libertini quoque in sacramentum vocati sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 31:3)
quae, dum pascitur ab imis partibus, semper prominentium scopulorum alta deposcit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 26:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION