라틴어 문장 검색

lignum sine acumine venit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 33:9)
sequitur comes Iphis euntem, quam solita est, maiore gradu, nec candor in ore permanet, et vires augentur, et acrior ipse est vultus, et incomptis brevior mensura capillis, plusque vigoris adest, habuit quam femina.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 65:2)
inque puellari corpus candore ruborem traxerat, haud aliter, quam cum super atria velum candida purpureum simulatas inficit umbras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 56:12)
Quippe pedum digitos, in quantum est quaeque secuta, traxit et in solidam detrusit acumina terram, utque suum laqueis, quos callidus abdidit auceps, crus ubi commisit volucris sensitque teneri, plangitur ac trepidans adstringit vincula motu:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 9:2)
Sed quamquam certa nullus fuit error in hasta, nil tamen emissi profecit acumine ferri utque hebeti pectus tantummodo contudit ictu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 11:3)
Dictys, ab ancipiti delapsus acumine montis, dum fugit instantem trepidans Ixione natum, decidit in praeceps et pondere corporis ornum ingentem fregit suaque induit ilia fractae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 36:6)
Prominet in pontum cuneatus acumine longo collis utrumque latus circumfluit aequoris unda;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 73:1)
Magna pedis digitos pars occupat, oraque cornu indurata rigent finemque in acumine ponunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 58:5)
his ego successi, quoniam praestantia candor nomina vivorum dissimulare iubet, non timui, fateor, ne, qua tot iere carinae, naufraga servatis omnibus una foret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1211)
nec mihi credibile est, quemquam insultasse iacenti gratia candori si qua relata meo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1253)
quique est in caris animi tibi candor amicis - cognita sunt ipsi, quem colis, ista viro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 62)
idque ita, si vestrum merui candore favorem, nullaque iudicio littera laesa meo est, si, veterum digne veneror cum scripta virorum, proxima non illis esse minora reor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 316)
ille Pater, quem nulla acies violenta tuendo eminus ardentis penetravit acumine visus, qui se forma hominis non induit, et Deitatis inmensum adsumpto non temperat ore modove.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 36)
inculto nam stirpe frutex vitiosus iniquis luxuriam virgis inhonesto effundere suco coeperat et nodos per acumina crebra ligabat.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 324)
quodcumque nox mundi dehinc infecit atris nubibus, tu, rex, Eoi sideris vultu sereno inlumina, tu, sancte, qui taetram picem candore tinguis lacteo, ebenoque crystallum facis, delicta tergens 1 livida.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus20)

SEARCH

MENU NAVIGATION