라틴어 문장 검색

equidem eos casus, in quibus me fortuna vehementer exercuit, mecum ipse considerans huic incipio sententiae diffidere interdum et humani generis imbecillitatem fragilitatemque extimescere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 3:1)
aut, qui diffidit, beatus esse qui potest?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 40:2)
at diffidat necesse est, qui bona dividit tripertito.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 40:3)
Medicis obsequebatur, sororem patrem adhortabatur ipsamque se destitutam corporis viribus vigore animi sustinebat.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 4:1)
quae nunc mihi hos adulescentes tacitae laudare adhortari, et quod amborum gloriae satis magnum est, agnoscere videntur.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 17 6:3)
Atque adeo - cur enim te ad versus non versibus adhorter?- ut laus est cerae, mollis cedensque sequatur si doctos digitos iussaque fiat opus et nunc informet Martem castamve Minervam, nunc Venerem effingat, nunc Veneris puerum;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 9 10:3)
Nonne cum surgis ad agendum, tunc maxime tibi ipse diffidis, tunc commutata non dico plurima sed omnia cupis?
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 17 9:1)
si doctus videare rudi, petulansve pudenti, diffidet miserae protinus illa sibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:573)
adeo caelestibus ambo diffidunt monitis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 41:2)
utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni deficiente die, sic ferat ac referat tacitas nunc littera voces, et peragant linguae charta manusque vices, quod fore ne nimium videar diffidere, sitque versibus hoc paucis admonuisse satis, accipe quo semper finitur epistula verbo atque meis distent ut tua fata!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1313)
Episcopi Lusitaniae ad sumendum hoc iustitiae onus sunt adhortati:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 207:7)
"quid, miles, propriis diffisus viribus aptas inrita femineae tibimet solacia formae?"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 210)
Adhortor properent:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 590)
Tamen vel virtus tua me, vel vicinitas, Quod ego in propinqua parte amicitiae puto, Facit ut te audacter moneam et familiariter, Quod mihi videre praeter aetatem tuam Facere, et praeter quam res te adhortatur tua.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 15)
Syrus est prehendendus, atque adhortandus mihi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 1146)

SEARCH

MENU NAVIGATION