라틴어 문장 검색

"hic suetus dare iura parens, hoc caespite turmas adfari;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii55)
Tydea iam socium coeptis, iam pectore fido aequantem ruras - tantus post iurgia mentes vinxit amor - socerumque adfatur tristis Adrastum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권138)
Colchis et Aeaeo simulatrix litore Circe, tunc his sacrificum dictis adfata parentem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권236)
Audierant, dictoque manent, mox numina supplex affatu tacito iuvenis Tegeaeus odorat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권240)
Tydeos hic magni fidus comes et modo frustra armiger alipedem prona cervice tenebat fatorum ignarum domini solumque frementem, quod vacet inque acies audentior ille pedestres, hunc aspernantem tumido nova pondera tergo - unam quippe manum domitis expertus ab annis - corripit adfaturque:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권99)
"sed iam - effabor enim - longo sudore fatiscunt corda, soror, tardaeque manus;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권41)
sed fati monitus vicinaque funera sentit, ac sentire timet, eum vero Acherontis aperti Dira ter admoto tetigit thoraca flagello, ardet inops animi, nee tam considere regno, quam scelus et caedem et perfossi in sanguine fratris exspirare cupit, subitusque adfatur Adrastum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권69)
Caro spiritu instructa nutritur, adolescit, adfatur, docet, operatur et Christus est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 13:3)
Qui cum tremens ad pedes eius procidere uellet, leuauit eum, et quasi familiari uoce affatus:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 3:9)
Inter plurima, quae Redemtoris nostri misericordia suis famulis dignatur bonorum munera praerogare, illud etiam clementer conlata suae pietatis munificentia tribuit, quoties per fraternos affatus unianimam dilectionem quadam contemplatione alternis aspectibus repraesentat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XVIII.9)
Erat autem rex Osuini et aspectu uenustus, et statura sublimis, et affatu iucundus, et moribus ciuilis, et manu omnibus, id est nobilibus simul atque ignobilibus, largus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV. 1:13)
itaque quae cecinerit divino spiritu instinctus, ea se nec ut indicta sint revocare posse et tacendo forsitan quae di immortales volgari velint haud minus quam celanda effando nefas contrahi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 178:1)
sed fanum tantum, id est locus templo effatus, fuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 545:1)
I, adfer mihi arma et loricam adducito.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 172)
I, curre, equom adfer.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 176)

SEARCH

MENU NAVIGATION