도구

도구

라틴어 문장 검색

illic ipse antris Anien et fonte relicto nocte sub arcana glaucos exutus amictus huc illuc fragili prosternit pectora musco, aut ingens in stagna cadit vitreasque natatu plaudit aquas, illa recubat Tiburnus in umbra, illic sulpureos cupit Albula mergere crines:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci31)
extra autem niveo qui margine caerulus amnis vivit et in summum fundo patet omnis ab imo, cui non ire lacu pigrosque exsolvere amictus suadeat?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, balneum Claudii Etrusci32)
seu Graius amictu Attica facundi decurreret orsa Menandri:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus49)
enormes non ille sinus, sed semper ad annos texta legens modo puniceo velabat amictu, nunc herbas imitante sinu, nunc dulce rubenti murice, nunc vivis digitos incendere gemmis gaudebat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus57)
noverat effigies generosique ardua Blaesi ora puer, dum saepe domi nova serta ligantem te videt et similes tergentem pectore ceras, hunc ubi Lethaei lustrantem gurgitis oras Ausonios inter proceres seriemque Quirini adgnovit, timide primum vestigia iungit accessu tacito summosque lacessit amictus, inde magis sequitur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus86)
ibi demum victa labore, fessa metu, qua nunc placidi Melioris aperti stant sine fraude lares, flavos collegit amictus artius et niveae posuit se margine ripae, insequitur velox pecorum deus et sua credit conubia;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris8)
Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo rara profanatas inspectant numina terras, huc vittata comam niveoque insignis amictu, qualis adhuc praesens nullaque expulsa nocentum fraude rudes populos atque aurea regna colebas, mitibus exsequiis ades et lugentis Etrusci cerne pios fletus laudataque lumina terge.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum1)
sic ornat crines, Tyrios sic fundit amictus, dat radios ignemque suum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 30)
nec saltem teneris ostrum puerile lacertis exuit albentique umeros induxit amictu, quem non corrupit pubes effrena novaeque libertas properata togae!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii22)
etenim te divite ritu ponere purpureos Infantia legit amictus stirpis honore datos et nobile pectoris aurum.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum41)
"nequit iram explere potestas, illam et nocturno circum stridore volantes impastae fugistis aves, rabidamque canum vim oraque sicca ferunt trepidorum inhiasse luporum, saevior in miseros, fatis ultricis ademptae Delius insurgit, summaque biverticis umbra Parnassi residens arcu crudelis iniquo pestifera arma iacit, camposque et celsa Cyclopum tecta superiecto nebularum incendit amictu, labuntur dulces animae, Mors fila Sororum ense metit captamque tenens fert manibus urbem, quaerenti, quae causa, duci, quis ab aethere laevus ignis et in totum regnaret Sirius annum, idem auctor Paean rursus iubet ire cruento inferias monstro iuvenes, qui caede potiti, fortunate animi longumque in saecula digne promeriture diem!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권213)
Nox ea, cum tacita volucer Cyllenius aura regis Echionii stratis adlapsus, ubi ingens fuderat Assyriis exstructa tapetibus alto membra toro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권32)
stat sanguineo discissus amictu Luctus atrox caesoque invitat pectore matres, scrutantur galeas frigentum inventaque monstrant corpora, prociduae super externosque suosque, hae pressant in tabe comas, hae lumina signant vulneraque alta rigant lacrimis,pars spicula dextra nequiquam parcente trahunt, pars molliter aptant bracchia trunca loco et cervicibus ora reponunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권50)
nox subiit curasque hominum motusque ferarum composuit nigroque polos involvit amictu, illa quidem cunctis, sed non tibi mitis, Adraste, Labdacioque duci:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권160)
dependet - neglecta comam nec dives amictu - regales tamen ore notae, nec mersus acerbis exstat honos, tunc haec adeo stupefactus Adrastus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권339)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION