라틴어 문장 검색

Rex autem surrexit iratus et de loco convivii intravit in hortum palatii. Aman quoque surrexit, ut rogaret Esther reginam pro anima sua; intellexit enim a rege sibi decretum esse malum.
(불가타 성경, 에스테르기, 7장7)
super sellam iudicis non sedebunt et decretum iudicii non intellegent neque palam facient disciplinam et iudicium et in parabolis non invenientur;
(불가타 성경, 집회서, 38장38)
Et clamavit et dixit in Nineve decreto regis et principum eius dicens: " Homines et iumenta et boves et pecora non gustent quidquam nec pascantur et aquam non bibant;
(불가타 성경, 요나서, 3장7)
Et erat illic per dies multos, quia renovata est in eo tristitia magna, et arbitratus est se mori.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 6장9)
Et omnes dies sollemnes et sabbata et neomeniae et dies decreti et tres dies ante diem sollemnem et tres dies post diem sollemnem sint omnes immunitatis et remissionis omnibus Iudaeis, qui sunt in regno meo;
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 10장34)
Heliodorus autem, quod fuerat decretum, perficiebat.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 3장23)
Decretum autem exiit in proximas Graecorum civitates, suggerente Ptolemaeo, ut pari modo et ipsi adversus Iudaeos agerent, ut sacrificarent;
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장8)
Antiochus autem contemni se arbitratus, simul et exprobrantem dedignans vocem, cum adhuc adulescentior superesset, non solum verbis hortabatur, sed et cum iuramento affirmabat se divitem simul et beatum facturum, translatum a patriis legibus, et amicum habiturum et officia ei crediturum.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장24)
Et decreverunt communi praecepto et decreto universae genti Iudaeorum omnibus annis agere dies istos.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 10장8)
secundum autem commune civitatis decretum, et ipsis acquiescentibus, utpote qui pacem obtinere cuperent et nihil suspectum haberent, eos provectos in altum submerserunt non minus ducentos.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장4)
Iudas autem arbitratus vere in multis eos utiles promisit se pacem acturum cum eis; dextrisque acceptis, discessere ad tabernacula sua.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장12)
Ille quidem suis de me decretis uti hoc nefas esset effecerat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:11)
Sed sibi semper mentiens imprudentia rerum merita non potest immutare nec mihi Socratico decreto fas esse arbitror uel occuluisse ueritatem uel concessisse mendacium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:12)
— Tu uero arbitratu, inquam, tuo quae uoles ut responsurum rogato.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:2)
— Tuo, inquam, arbitratu.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION