라틴어 문장 검색

- In certaminis ardore maximo, Washingtonii prudentia saluti patriae fuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.91)
O quotiens in heremo constitutus et in illa vasta solitudine, quae exusta solis ardoribus horridum monachis praestat habitaculum, putavi me Romanis interesse deliciis!
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:1)
"Non quo Deus, universitatis creator et dominus, intestinorum nostrorum rugitu et inanitate ventris pulmonumque delectetur ardore, sed quo aliter pudicitia tuta esse non possit."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:10)
Illud quoque tibi vitandum est cautius, ne vanae gloriae ardore capiaris.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:1)
Ita et nunc, mi Marcella, Blesillam nostram vidimus ardore febrium per triginta ferme dies iugiter aestuasse, ut sciret reiciendas delicias corporis, quod paulo post vermibus exarandum sit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:1)
Post orationem psalmi concrepant et lassa cervix, poplites vacillantes in somnumque vergentes oculi nimio mentis ardore vix impetrant, ut quiescant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:11)
"Imitare potius - crebro enim id repetam - sanctam matrem tuam, cuius ego quotiens recordor, venit in mentem ardor eius in Christum, pallor ex ieiuniis."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:36)
Non Aetnaei ignes, non Vulcania tellus, non Vesevus et Olympus tantis ardoribus aestuant, ut iuveniles medullae vino plenae, dapibus inflammatae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 6:4)
- ardorque corporum frigidioribus epulis temperandus est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 7:10)
Maior est ardor fidei.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:6)
sed, sicut inbecillitati stomachi veniam tribuo, sic perfectae mentis ardorem in caelum laudibus fero.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:12)
Nec vero satiabatur audiendi cupidine, sed addens scientiam addebat dolorem, et, quasi oleum flammae adiceres, maioris ardoris fomenta capiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 7:4)
ego ardorem animi plus laudabo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:4)
Vas electionis, in cuius Christus ore sonabat, macerat corpus suum et subicit servituti et tamen cernit naturalem carnis ardorem suae repugnare sententiae, ut, quod non vult, hoc agere conpellatur, et quasi vim patiens vociferatur et dicit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:25)
Dum essem iuvenis et solitudinis me deserta vallarent, incentiva vitiorum ardoremque naturae ferre non poteram;
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION