라틴어 문장 검색

"mox coepta generosior iuventa albos ossibus Italis Philippos et Pharsalica bella detonabis, convulsum ducis inter arma divi, libertate gravem pia Catonem et gratum popularitate Magnum."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam19)
"nec minus haec laeti trahimus solacia, quam si praecipiti convulsa noto prospectet amicam puppis humum, iuvat ingressos felicia regni omina, quod superest fati vitaeque laborum fortuna transire tua."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권64)
"testor " ait, " divae, quibus hunc saturavimus ignem laevaque convulsae dedimus carchesia terrae, iam nequeo tolerare moram, cassusne sacerdos audior?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권211)
"adhuc currus securaque lora tenebam, cum tua subter equos iacuit convulsa cruentis ictibus, o utinam nostro cum sanguine, cervix !"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권170)
convulsae cuspide longe diffugere iubae patuitque ingloria cassis, ipse nec ire retro, nec in obvia concitus arma exsilit, inque eadem sese vestigia semper obversus cunctis profert recipitque, nec umquam longius indulget dextrae motusque per omnes corpus amat, corpus servans circumque supraque vertitur, imbellem non sic amplexa iuvencum infestante lupo tunc primum feta tuetur mater et ancipiti circumfert cornua gyro;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권58)
Qui cum benigne susceptus post caenam in lecto membra posuisset, subito a diabolo arreptus, clamare, dentibus frendere, spumare, et diuersis motibus coepit membra torquere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 1:6)
Ubi quadam infirmitate corporis arreptus, angelica meruit uisione perfrui, in qua admonitus est coepto uerbi ministerio sedulus insistere, uigiliisque consuetis et orationibus indefessus incumbere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX.5)
Uerum ille patriam reuertens, non multo postquam oceanum transiit, arreptus infirmitate ac defunctus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVI [XVIII]. 1:8)
Uomebam autem sanguinem, eo quod et interanea essent ruendo conuulsa.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI. 1:5)
uno aut altero arrepto quieturos alios;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 254:2)
is cum delecta militum manu non modo impetum erumpentium rettudit, sed per patentem portam ferox inrupit, caedeque in proxima parte urbis facta ignem temere arreptum imminentibus muro aedificiis iniecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 362:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)
data venia seducit filiam ac nutricem prope Cloacinae ad tabernas quibus nunc novis est nomen atque ibi ab lanio cultro arrepto, hoc te uno quo possum ait modo, filia, in libertatem vindico.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 515:1)
convellunt inde signa profectique Romam certant cum obviis gaudio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 593:2)
tamen et tribunos appellavit et, nullo morante arreptus a viatore, provoco inquit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 620:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION