라틴어 문장 검색

Saturnaliciae ligulam misisse selibrae Flammarisve togae scripula tota decem Luxuria est, tumidique vocant haec munera reges:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XIX8)
Cum te, Flacce, mihi reddet Cythereia Cypros, Luxuriae fiet tam bona causa meae.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XLV6)
Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas Et gaudet fama luxuriaque gregis, Cedentes oneri ramos silvamque fluentem Vicit, concussas ipse secutus opes.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XLI1)
Luxuria est emere hos - quis enim dubitatve negatve?
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LXX9)
- , Sed multo maior vendere luxuria est.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LXX10)
luxv modo abundantia, alibi luxuria.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 6372)
sane 'luxuriem' iuxta antiquos multi dictum pu- tant, cum 'luxuria' dicatur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1123)
et bene rem turpem aperte a Lucretio tractatam vitavit translationibus, quas omnes ab agricul- tura traxit, ut 'luxu' propter luxuriam segetum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1352)
in obsequio autem, quoniam Terentiano verbo lubenter , comitas adsit, assentatio vitiorum adiutrix procul amoveatur, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:6)
ut igitur et monere et moneri proprium est verae amicitiae, et alterum libere facere, non aspere, alterum patienter accipere, non repugnanter, sic habendum est nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem blanditiam assentationem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 116:1)
multi autem Gnathonum similes, cum sint loco fortuna fama superiores, quorum est assentatio molesta, cum ad vanitatem accessit auctoritas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 119:1)
quamquam ista assentatio, quamvis perniciosa sit, nocere tamen nemini potest nisi ei, qui eam recipit atque ea delectatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 123:3)
hos delectat assentatio, his fictus ad ipsorum voluntatem sermo cum adhibetur, orationem illam vanam testimonium esse laudum suarum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:5)
nec parasitorum in comoediis assentatio faceta nobis videretur, nisi essent milites gloriosi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:7)
quam ob rem, quamquam blanda ista vanitas apud eos valet, qui ipsi illam adlectant et invitant, tamen etiam graviores constantioresque admonendi sunt, ut animadvertant ne callida assentatione capiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 125:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION